อนัตตปัจจุปหารามณ์: พระศาสดาและหลักธรรม : หน้า 166/227

ประโยค – พระถั้มปฏิมั ทัศต์กัลแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 164 ๔. เรื่องอนัตตปัจจุปหารามณ์ [๔๔] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดามีประทับอยู่ในพระระหดิ วัน ทรงปรารถน่อทั ปัจจุปผลานันต์ ตรัสพระธรรมเทสนึ่ว่า “อุตตะ หาว” เป็นต้น [ความฉิบหายย่อมมีแก่ผู้สุภกรรม ๖ อย่าง] ได้ยินว่า พระสมาสมุทพุกทรทราบ สิ่งที่เป็นประโยชน์อย่างดีหรือหนอเเละ? หรอทรงทราบเแม้สิ่งไม่ใช่ ประโยชน์; เรายึดลูกถามพระองค์” ดังนั้นแล้ว จึงเข้าไปในพระศาสดา ลูกถามว่า “พระเจ้าข้า พระองค์เห็นพระทรงทราบสิ่งที่เป็นประโยชน์ อย่างเดียวดังทราบสิ่งที่ไม่ประโยชน์.” พระศาสดา พระสมาสมุทพุกทร ทรงชี้สิ่งที่เป็นประโยชน์ ทั้งสิ่งที่ไม่ใช่ ประโยชน์ พระมหามน ถ้าเช่นนั้น ขอพระองค์จงตรัสบอกสิ่งที่มีประโยชน์ แก่ข้าพระองค์ ลำดับนั้น พระศาสดาตรัสพระอานนท์ว่า “ การนอนตะแคงนั้น (นอนตื่นตน) ความ เกี่ยวคร้าน ความคุ้มคราย การผลิตวันประกันพรุ่ง* การเดินทางแห่งตนเอง การเข้าไปสู่พรสรรษยา ของผู้อื่น พระมหามน ท่านองค์สมบูรณ์ อย่าง * พระมหาโพธิ์รัง ป.ธ.๕ วัดบวรนิเวศวิหาร แปล. ๑. ที่ โสตถิบาท หมายความว่า การผัดผ่อนกาลเวลา การผลิตวันประกันพรุ่ง.