พระจันทร์ทองฐานแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 225 พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 4 หน้า 227
หน้าที่ 227 / 227

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เน้นถึงความยิ่งใหญ่ของธรรมชั้นยอด และการดำรงอยู่ที่มีความหมายมากกว่าชีวิตที่ยาวนาน นอกจากนี้ยังพูดถึงพระพรหมปฏิกาถีและพระอรหัดที่ถือเป็นคติที่ดีในการดำเนินชีวิต โดยระบุว่าความประเสริฐของการเห็นธรรมอันยอดเยี่ยมทำให้ชีวิตมีคุณค่ามากกว่าการใช้ชีวิตอยู่ในโลกนี้อย่างเปล่าประโยชน์

หัวข้อประเด็น

-ธรรมอันยอดเยี่ยม
-ความประเสริฐของการเห็นธรรม
-พระพรหมปฏิกาถี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- พระจันทร์ทองฐานแปล ภาค ๔- หน้าที่ 225 อันยอดเยี่ยม ประเสริฐกว่า ความเป็นอยู่ของผู้นั้น." [แก้ววรรณ] บรรดาบาทเหล่านั้น บทว่า ธมมมุตตม์ ได้แก่ โลกฉัตรธรรม อย่าง ก็โลกฉัตรธรรมนี้ ชื่อว่า ธรรมอันยอดเยี่ยม. ก็ผู้นไม่เห็นธรรมอันยอดเยี่ยมมื่น. ความเป็นอยู่แม้นวันเดียว คือแม้นจะเป็นเดีย ของผู้นั้น คือแท้ตลอดธรรมนัน ประเสริฐกว่า ความเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี ของผู้นั้น. ในกลางบทก พระพรหมปฏิกาถีดำรงอยู่ในพระอรหัดพร้อมด้วยปฏิสัมภิทาทั้งหลาย ดังนี้แล. เรื่องพระพรหมปฏิกาถี จบ. สุนทรีรญาณ จบ. วรรคนฺ ๘ จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More