ปฏิหาริย์และความกลัวในเรื่องพระจันทร์ภาพวาด : หน้า 194/227

ประกอบ- พระจันทร์ภาพวาดแปล ภาค ๕ - หน้า 192 เลย, จะป่วยกว่าไปโยนงาเอาดาบฟันให้ตาย. หัวหน้าโจเห็น ปฏิหาริย์นั้นแล้วคิดว่า "เมื่อก่อนดาบของเรา ย่อมตัดเสาไม้หรือดอกไม้ จะเด่นเหมือนหยวกกล้วย, น้ำนี้ ดาบของราวดวงหนึ่ง อีกคราว หนึ่งเกิดเป็นดวงใบตามมือ; ดาบชื่ออื่นๆ แม้ไม่มีในเจดนา ยังรู้คุณของ สามเดือ. เรามีเจดนยังไม่รู้. [นายโจเสื่อมใสในปฏิหาริย์ของสามเดน] นายโจทิ้งดาบของที่พื้นดิน เอาดอกเขฟแทนใกล้ท้องของ สามเดน เมื่อจะถามว่า " ท่านเจ้าขา พวกผมเข้ามาในครึ่ง เพราะเหตุต้องการทรัพย์, บุรุษแมมีประมาณพันคน เห็นพวกเราแต่ ที่ใกล้เทียวอย่างสั้น, ไม่อาจพูด 2 - 3 คำได้, ส่วนสำหรับท่านแมเพียง ความสะดุ้งแห่งจิตก็มีได้ดี, หน้าของท่านผ่องใสตั้งทองคำ ในเขาบปาก และดังกดดกนิรนิกราที่บานดี; เหตุอะไรกันหนอ?" จึง กล่าวคาถานี้ว่า:- " ความหวาดเสียวไม่มีแก่ท่าน, ความกลัวก็ ไม่มี, วรรณะผ่องใสยังนึก, ทำไร้ๆ ท่านถึง ไม่คร้ำคราญ ในพระภัยใหญ๋หลวงเห็นปาน นี้ล่ะ?" สามเดนรอออกจากนาม เมื่อจะแสดงธรรมแก่หัวหน้าโจนั้น จึงกล่าวว่า "ท่านผู้เป็นนายบ้าน ขึ้นชื่อว่าดภาพของพระธิดาสะพ ยอมนเป็นเหมือนภาระ (ของหนัก) ซึ่งวางไว้บนศรีษะ, พระธิดาสพ นั้น เมื่ออภาพนั้นแตกไป ย่อมยินดีทีเดียว ย่อมไม่กลัวเลย"