พระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 121 : หน้า 123/227

ประโยค - พระธัมมปฏิรูปฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 121 [ เรวดสามเนตรบรรฑูรพระอรหัต ] ฝ่ายสามเนตรคิดว่า "ถ้าเราจ้องอยู่ในที่นี้ไซร้ พวกมนุษย์ก็ให้คน ติดตามเรียกเรา (กลับ) จึงเรียนกับมุณฑูฐานถึงพระอรหัตแต่ สำนักของภิกษเหล่านั้น ถืออมรรถและจิวรที่วาจิไปถึงป่าไม้สะแล ในที่ประมาณ ๓๐ โยชน์แต่ที่นั่น ในระหว่าง ๓ เดือนในพรรษา นั้นแล บรรดาพระอรหัตพร้อมด้วยปฏิสังข์ทั้งหลาย แม้พระเณรปรวณนาแล้ว ทูลพระคาถาเพื่อ้องการไปใน ที่นั่นอีก. พระสาดด คำว่า "สาริณฑูร แม่เราก็ไป" เสด็จออก ไปพร้อมด้วยกุญ ๕๐๐ รูป. ในเวลาเสด็จไปได้หน่อยหนึ่ง พระอานนท์ เถระยืนอยู่วำทาง ๒ แพร่งกราบทูลพระสาดดว่า " พระเจ้าภร ดทางไปสำนักพระเวธะ ทางนี้ เป็นทางอ้อมประมาณ ๖๐ โยชน์ เป็นที่อยู่คั้ยของพวกมนุษย์, ทางนี้เป็นทางตรงประมาณ ๓๐ โยชน์ อนุมนุษย์ คุ้มครอง, พวกเราไปโดยทางไหน ?" พระสาดด. อานนท์ ก็บีลีวี มาว่าพวกเรา (มิโฺใช่หรือ ?) อานนท์, อย่างนั้น พระเจ้าข้า. พระสาดด. ถ้าสิสีราม, เธองถือเอาทางตรงนั้นแหละ. [ พวกภิกษูอภัยบุญของพระสิวลีธระ ] ได้ยว่า พระสาดดมัได้กล่าวว่า " เราจักยังข้าวต้มและข้าวสวย ให้เกิดขึ้นแก่พวกเธอ, พวกเธองถือเอาทางตรง" ทรงทราบว่่า " ที่นั่นเป็นที่ให้ผลบุญแก่ชนเหล่านั้น ๆ" จิต​ងว่า " ถ้าสิสีราม,