การถวายมหาทานและดอกอัญชัญในพระศาสนา : หน้า 20/227

ประโยค๒ - พระองค์ปาทัฏฐกษัตริย์แปล ภาค ๕ หน้าที่ 18 คนคู่เคยกัน, เราทั้งหมดรวมทรัพย์กัน สร้างบริเวณเลยเถอะ บริวาร: คีละ นาย คนผู้หวหน้า ได้ให้ทรัพย์พันหนึ่ง, ชนที่เหลือให้คะ ๕๐๐ พวกหญิงให้คนละ ๒๕๐. ชนเหล่านี้รวมทรัพย์นี้แล้วเริ่ม (สร้าง) ช่อบริเวณใหญ่ เพื่อประโยชน์เป็นที่ระทบของพระศาสดา ซึ่งมีเรือนอุดพานหลังเป็นบริวาร. เมื่อทรัพย์ไม่เพียงพอ เพราะความที่บรรณเป็นงานใหญ่, จึงได้ออกอีกครึ่งจากทรัพย์ที่คนให้แล้วในก่อน. เมื่อบริเวณเสร็จแล้ว, ชนเหล่านี้นี้จะทำการฉลองวิหาร จึงถวายมหาทานแก่สงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขตลอด ๓ วัน แล้วจัดจิวเพื่อถวายของมันรูป [ ภรรยาของกุมภฑูติว่าถวายดอกอัญชัญ ] ฝ่ายภรรยาของอุปัชฌายะจะเป็นหัวหน้า ไม่ทำให้มีส่วนเสมอด้วยชนทั้งหมด ตั้งอยู่ด้วยปัญญาของตน คิดว่า " เราอัญชัญพระศาสดา ทำให้ยิ่ง (กว่านี้) " จึงถือเอาพบดอกอัญชัญ กับผ้าถูก่มี่สิ่ง ดอกอัญชัญราคาพันหนึ่ง ในลานอนโมนา บูชพระศาสดาด้วยดอกอัญชัญแล้ว วางผ้าถูก้นไว้ เทบามูลของพระศาสดา ตั้งความปรารถนาว่า " ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขออิสรภาพของหม้อนฉัน จงมีสิคูดดอกอัญชัญนี้แหละ ในที่หม้อนฉันเกิดแล้ว ๆ, และขอหน่อมฉันจงมีมากว่า อนุชานั้นแหละ " พระศาสดาได้รงค์อุปโมทกว่ากว่า " ลงสำเร็จอย่างนั้นเกิด."