พระไตรปิฎกพระนิพนธ์ฉบับแปล ภาค ๔ : หน้า 103/227

ประโยค/ข้อความที่อ่านได้ในภาพ: "พระไตรปิฎกพระนิพนธ์ฉบับแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 101 นวอเท้าทั้ง ๒ ของพระเจ้า ด้วยพระหัตถัง ๒ บุกด้วยของหอม และระเบียบดอกไม้เป็นต้น ไหว้แล้วได้รับปั๊นอยู่ ส่วนข้างหนึ่ง [ เทพรพิทรักใคร่ภิญญ์ผู้สำรวมอินทรีย์ ] ภิญญ์ทั้งหลายโพนทาว่า " ท้าวสักกะทรงเห็นแก่หน้า จึง ทำสักกะ ไม่ทรงทำสักกะเห็นปานนี้ แก่พระสาวกผู้ใหญ่ที่เหลือ เห็นพระมหาจายพระแล้ว จับข้อเท้าทั้ง ๒ โดยเร็ว ดรัสว่า ' พระผู้เป็นเจ้าของเรานั้น ดีหนอ เราหวังการามของพระผู้เป็นเจ้าอยู่ ทีเดียว ดังนี้แล้ว ทรงนวดเท้าทั้ง ๒ ด้วยพระหัตถังทั้ง ๒ บุบแล้ว ไหว้แล้ว ปรัชญื่นอยู่ ส่วนข้างหนึ่ง." พระศลดาทรงคลอดคำ ของภิญญ์ทั้งหลายเสนแล้ว ดรัสว่า " ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้มีวรวาร์อัน ตนนี้ครองแล้วในอินทรีย์ทั้งหลาย เช่นกันด้วยมหากัจฉายันฎ ของเราย่อมเป็นที่รักของสําหรับนั่นเทียว ." เมื่อทรงสัปดนสันติ แสดงธรรม จังตรพระคำนี้ว่า :- " อินทรีย์ทั้งหลายของภิญญ์ใดถึงความสงบแล้ว เหมือนม้านักนายาสาระดีแล้ว จะนะ แม้นกล้า เทพเจ้า ย่อมกระหยิ่มต่อภิญญ์นั้น ผู้มานะอันละ แล้ว ผู้หาอาสะมิได้ ผู้คงที่ ." [ แก่อรรถ ] เน้อความแห่งพระองค์นั้น ดังนี้ :- อินทรีย์ ของภิญญ์ใดถึงความสงบ คือความเป็นอินทรีย์อ่อน" หมายเหตุ: เป็นการถอดข้อความตามตัวอักษรจากภาพเท่านั้น ไม่มีการแปลหรือสรุปเนื้อหา