พระจันทร์ทัศนียภาพแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 149 : หน้า 151/227

ประโยค - พระจันทร์ทัศนียภาพแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 149 เสียดก่อน,"เพราะฉะนั้น พระศาศาจจึงรัดสาหัม ๒ ครั้ง ถูกเขาอ่อน วอนแม่ครั้งที่ ๓ ประทับยืนในระหว่างถนนนั่นเอง ทรงแสดงธรรม โดยนัยเป็นต้นว่า " พาผิย" เพราะเหตุนั้น เธอพึงศึกษาในศาสนานี้ อย่างนี้ว่า " เมื่อองค์เราได้เห็นแล้ว รูปประกายเป็นเพียงเราเห็น." พาผิย น้กำลังฟังธรรมของพระศาสดานั่นแล ย่อมจะทั้งหมดให้สิ้นไป บรรลุพระอรหันต์พร้อมด้วยปฏิสัมภิทา ๔ แล้ว ก็แล่นนั่นนเอง ขอทูลขอบรรพชกะพระผู้มีพระภาค, ถูกคราสามว่า " บาตรจิร ของเธอครบแล้วหรือ ?" ดูตอบว่า "ยังไม่ครบ." ที่นี้พระศาสดา ต ritสะเขาว่า "ถ้าอย่างนั้น เธอจงแสงหาบาตรจิร" แล้วก็เสด็จ หลักไป. ได้เนว่า พาผิยนนั้นกระทำสมณธรรมสิ้น ๒ หมื่นปี คิดว่า " ธรรมดาก็ญได้ปัจจัยด้วยตนเองแล้ว ไม่เหลือแล้วผู้อื่น บริโภคเอง เท่านั้น จึงควร" ดังนี้แล้ว ไม่ใคร่จะทำการสงเคราะห์ด้วยบาตรหรือ จิรจ แม้กิริยูราน. เพราะฉะนั้น พระศาสดาทรงตรัสว่า " บาตรและจิรอันสำเร็จด้วยกิริยา จักไม่เกิดขึ้น" จึงไม่ได้ประทาน บรรพชา ด้วยความเป็นอธิฏิญาณ. แต่อาฤษะนั้นแสงหาบาตร จิรอยู่ในนั้นแน่ ยักษ์นิดหนึ่งมาว่ารูปแม่โคนม ขิวฏูงตราขาอ่อน ข้างซ้าย ให้ถึงความสิ้นชีวิต. พระศาสดาเสด็จเที่ยวบินบุตร ทรงกระทำกิจเสร็จแล้ว เสด็จออกไปพร้อมกับกิริยเป็นอันมาก ทรงเห็นสรีระของพาผิยถูกทิ้ง ในท้องขยะ จึงทรงบัญชาฝูงสัตว์หลายว่า " ภิกษุทั้งหลาย เธอ