พระจิตรบุตรถูกอาแปล ภาค 4 : หน้า 209/227

ประโยค - พระจิตรบุตรถูกอาแปล ภาค 4 - หน้าที่ 207 [ นางปฏาจารณีไปกับคนรับใช้ ] ฝ่ายธิดาเศรษฐีฉันนั่งฝ่ามือ ๆ สายผม เอารากาสีสรร ถือหม้อ น้ำ ออกจากเรือเหมือนเดินไปกับพวกกา ได้ไปยังที่นั่น แต่เช้าตรู่. ชายคนรับใช้ขึ้นนางไปเกลแล้ว สำเร็จการอาศัยอยู่ใน บ้านแห่งหนึ่ง ไปนาในป่าแล้ว ได้กินฟันและผักเป็นต้นมา, ธิดา เศรษฐีอันนี้เอาห่มอันนามแล้ว ทำกิจมีการดำข้าวและต้มมีต้น ด้วยมือตนเอง. สวยผลแห่งความชั่วของตน. ครั้งนั้น สัตว์เกิด ในครรภ์ดังขึ้นในท้องของนางแล้ว. นางมีครรภ์แกแล้วจึงอ่อนอวน สามีว่า "ใคร ๆ ผู้อุปการะของเราไม่มีในที่นี้, ธรรมดามราค บิดา เป็นผู้มีใจอ่อนโยนในบุตรทั้งหลาย, ท่านจงฉันไปอย่าสักสัก ท่านเกิด, ฉันจักคลอดลูกในที่นั้น." สันนิษฐานคาดคั้นว่า "นางผู้เจริญ เจ้พูจะอะไร? มารดาคิดเจ้าเห็นฉันแล้ว พึงดำกรรมนี้อย่าง ต่าง ๆ ฉันไม่อาจไปในที่นี้ได้." นางแม้อ้อนวอนแล้ว ๆ เล่า ๆ เมื่อไม่ได้ความยินยอม ในเวลาที่สิมีไปบ่า จึงเรียกคนผู้นเคย มาสั่งว่า "ถ้าขามไม่เห็นจักกล่าวว่า" ฉันไปไหน? พวกท่าน พึงออกความที่ฉันไปสู่เรือนแห่งตระกูลของตน" ดังนี้แล้วก็ปะมะรุต เรือนหลีกไป. ฝ่ายสามีนี้มาแล้ว "ไม่เห็นครรยานนี้จึงถามคนผู้นเคย ฟัง เรื่องนั้นแล้ว ก็คิดตามไปด้วยคิดว่า " จักให้บานกลับ" พบบานแล้ว แม้จะอ้อนวอนมีประการต่าง ๆ ก็อาจให้นางกลับได้. ทีนั้น ลมกัมมัชฌาปนของนางเป็นปวนแล้วในที่แห่งนึง. นาง