เรื่องราวเกี่ยวกับวัดสูปนิกยมินธร ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 หน้า 1
หน้าที่ 1 / 183

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับวัดสูปนิกยมินธร โดยเน้นเรื่องความสำคัญของการจัดพรรษาและวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะในเดือนอาสาฬหบูชา ซึ่งนักเรียนสามารถเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับรายละเอียดของพิธีกรรมและวันสำคัญในพระพุทธศาสนาได้ที่ dmc.tv.

หัวข้อประเด็น

-วัดสูปนิกยมินธร
-การจำพรรษา
-เดือนอาสาฬหบูชา
-พระภิกษุ
-วัฒนธรรมพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ตลอดสิบปีกว่าที่ภักดำพระภิกษา- หวาวรรณ ตอน 2 - หน้าที่ 227 [๕๕๕] วัดสูปนิกยมินธร วรรณะ วิจฉนฉในเรื่องวัดสูปนิกยมินธร พึงทราบดังนี้ :- ว่าพ อุปโยคโต ได้แก่ ยังไม่ได้รับอนุญาต หรือว่ายัง มิได้ทรงจัด. สองบทว่า เตร ภิกขุ ได้แก่ ภิกขุทั้งหลายเหล่านั้น, อิห คำพท์ เป็นเพียงนิยายต. สัตว์ทั้งหลายผู้ขา ไปในอากาศชื่อว่าคร. บทว่า สูงกว่ายสุนุติ ความว่า นกทั้งหลาย ก็กิจขนขวาย - น้อย อยู่ประจำ. สองบทว่า สูงมติ อปาปนุตตะ ได้แก่ ให้ถึงความพินาศ. หลายบทว่า วัสสนา วสสุ อุปผนุตตะ ความว่า เพื่อเข้ จำพรรษา ตลอด 3 เดือนในฤดูฝน. หลายบทว่า กิติ นุ โณ วสสุปนิกยม ความว่า วันเข้าพรรษา มีเท่าไรหนอ ? วิจินฉันอนไดว่ากว่า อุปฐชุคตาย อาสาฬหิยา พิธารามดังนี้ :- วันหนึ่ง แห่งคติพิญเดือนอาสาพะนั้น ซึ่งล่วงไปแล้ว เพราะ เหตุนัน คติพิญเดือนอาสาพะนั้น จิ Slinga วั นทั่งล่วงไปแล้ว. เมื่อ คติพิญเดือนอาสาพะนั้นล่วงไปแล้ว คือก้าวล่วงแล้ววันหนึ่ง.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More