การตัดสินใจในพระธรรม ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 หน้า 155
หน้าที่ 155 / 183

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับการถวายในพระธรรม โดยอธิบายถึงความสำคัญและลำดับของการถวายให้แก่มนุษย์ และสงฆ์ เหตุผลว่าทำไมมีความจำเป็นต้องจัดแบ่งสัดส่วนอย่างชัดเจน ในมุมมองของความศรัทธาและการปฏิบัติตามลำดับของพระธรรม สามารถดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv.

หัวข้อประเด็น

-การตัดสินใจในพระธรรม
-การถวายแก่มนุษย์และสงฆ์
-ความสำคัญของความศรัทธา
-ลำดับพระรบายในพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ตัดสินปาสำหรับอรรถาธิบายมีหวามรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 380 แก่นท่านด้วย." ถามมีภิกษุบริสุทธิ์ ภิกษุสีขาวรูป, พึงทำให้เป็นสีสอด ส่วน ให้แก่มนุษย์ส่วนหนึ่ง, ให้แก่มนุษย์สูงส่วนส่วน ให้แก่มนุษย์ สงฆ์ส่วน: [๒๕๖๑] ส่วนเฉพาะบุคคลอันภิกษุได้แล้ว, ภิกษุ นั่น ย่อมได้เพื่อถือเอาตามลำดับพระรบายของตนจากสงฆ์ เพราะ เหตุไร? เพราะเหตุที่เธออับเฉามารวมเข้าสู่ศพว่ากว่า อ ญโสษ[mี. แม้ ในผ้าที่เขาบอกถวายว่า "ถวายแกสงฆ์สองฝ่ายด้วย แก่เจ๊ด้วย" ก็มีมันเหมือนกัน แตในคำถวายนี้ ไม่มีส่วนที่จะถึงแก่เจ๊อาสงฆ์, มีแต่ส่วนที่เท่ากับส่วนที่ถึงแก่มนุษย์ผู้หนึ่งเท่านั้น. อันนี้ เมื่อเขาพ่าวว่า "ถวายแกสงฆ์สองฝ่ายด้วย แก่ท่านด้วย แกเจ๊ด้วย," พึงทำให้เป็นสีส่องส่วน ให้แก่กุศลส่วน, ให้แก่ ภิกษุสีส่วนหนึ่ง, ให้แก่เจ๊ส่วนหนึ่ง. ใน บุคคลและเจ๊นั้น บุคคลอ่อนให้เพื่อเอาติดตามลําดับพระรบายของ ตน จากสงฆ์ด้วย, สำหรับเจ๊คึงใสส่วนเดียวเท่านั้น. อันนี้ เมื่อเขาพ่าวว่า "ถวายแกภิกษุสูงส่วนด้วย แก่กุศล" ทั้งหลายด้วย," อย่าแบ่งกลางให้, พึงนับภิกษุและภิกษุนี้แล้วให้. อันนี้ เมื่อเขาพ่าวว่า "ถวายแกภิกษุสูงส่วนด้วย แก่ภิกษุนี้ทั้งหลายด้วย แก่ท่านด้วย แก่เจ๊ด้วย," เจ๊ผุ้ใสส่วนเท่าบุคคลผู้หนึ่ง, บุคคลไม่ได้ส่วนอีกแผนกหนึ่ง, เพราะ-
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More