คติตสมุนไพสักกจักรอาวะวรรม ตอน 2 : หน้า 50/183

ประโยค - คติตสมุนไพสักกจักรอาวะวรรม ตอน 2 - หน้าที่ 276 บางรูปล่เหมือนกลิ่นตัวแห่งสัตว์มีกระเป็นต้น จุดฉนท์แห่งไม่จักษ์และ ดอกคำเป็นต้น หรืจฉนท์แห่งเครื่องหอมทุก ๆ อย่าง ควรแก้ภิกษ์ แม่นั้น. ว่าระหนีปกิ๋ง ได้แก้ กากเครื่องย้อม ภูษะจะตำแม้ซึ่ง จุดฉนท์ตามปกติแล้วเช่นอาบ คิอคร. แม้ฉนท์ตามาปณิ้น ย่อมถึง ความน่บ้า กากเครื่องย้อมเหมือนกัน. อดนุชต์ก็ฉนท์นี้อิ้นถอดฉนท์และคืมเลือดสด เพราะเหตุนี้ภิุก จึงชื่อว่า ไม่ได้เคียวกินเนื้อคับและคืมเลือดสดนี้. อมนุษย์ ครับ เคียวกินและดื่มแล้ว ได้ออกไป เพราะเหตุนี้ พระธรรม สงฆาการย์ จิงกล่าววา "อาพาธเกิดแต่มนุษย์นั้นของเธอ ย่อมระวัง." คำว่า อุญช์ นี้ เป็นคำกล่าวครอบยอดทั้งหมด ว่าระ กาพญช์ ได้แก้ ชาติแห่งยาดาชนิดหนึ่ง หรือยาดทีุ่่ง ด้วยเครื่องปรุงทุกอย่าง. ว่าระ รสญช์ ได้แก้ ยาดีที่ทำด้วยเครื่องปรุงต่าง ๆ. ว่าระ โดดญช์ ได้แก้ ยาดีที่เกิดในกระแสน้ำเป็นต้น. หราด คืบทอง ซื้อครูคะ. กปละ นั้น ได้แก้ เขมที่เอามาจากปลายประทีป. จันทนะ ได้แก้ จันทร์ชนิดในชนิดหนึ่ง มัจฉนท์แดงเป็นต้น. เครื่องยาดทั้งหลายมีกุญฉาเป็นต้น ปรากฏแล้ว. เครื่องยาแม้เหล่าอื่น มีข้อมูลเขียวเป็นต้น ย่อมควรเหมือนกัน.