พระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 341 ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 หน้า 115
หน้าที่ 115 / 183

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เป็นการพูดถึงการมอบหมายงานและการจัดการรีจอร์ในระบบของพระสงฆ์ โดยเฉพาะการทำตามคำสั่งและการบริหารจัดการในเรือนคลังของสงฆ์ ที่มีความสำคัญต่อความสงเคราะห์และการดูแลเจริญสติในกลุ่มสงฆ์ ซึ่งช่วยให้เข้าใจวิธีการจัดการที่ถูกต้องและเหมาะสมสำหรับสงฆ์ในการใช้วัตถุสิ่งของต่างๆ นอกจากนี้ยังได้ระบุถึงความสำคัญในการเก็บรักษารีจอร์อย่างถูกต้องเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาหรือความไม่เหมาะสมในการใช้งาน

หัวข้อประเด็น

-การมอบหมายในสงฆ์
-การจัดการรีจอร์
-ความสำคัญของการรักษา
-แนวทางการสงเคราะห์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ติดส่งน้ำป่าวทำกา โอภากพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 341 แก้เจ้าหน้าที่เก็บรีจอร์ เจ้าหน้าที่เก็บรีจอร์เล่า เมื่อจะมอบแก้เจ้าหน้าที่ผู้รักษาเรือนคลัง พิงบอกบอกหมายว่า "นี่ลาจรีจอร์," ฯลฯ ผู้นี้เช็ดหน้า." ฝ่ายเจ้าหน้าที่ผู้รักษาเรือนคลัง พิงนำเครื่องหมายเก็บไว้เป็นแผนผง ฯ อย่างนั้นเหมือนกัน. ภายหลังเมื่อส่งสั่งว่า "จงนำผ้าคาดหน้ามา," พิงถวายเฉพาะกาลรีจอร์; ฯ ฯ เมื่อส่งสั่งว่า "จงนำผ้าชีดหน้ามา," พิงถวายเฉพาะผ้าชีดหน้าผืนเดียว. เจ้าหน้าที่รีจอร์ พระผู้มีพระภาค ทรงอนุญาตแล้ว. เจ้าหน้าที่เก็บรีจอร์ ทรงอนุญาตแล้ว. เจ้าหน้าที่ผู้รักษาเรือนคลัง ก็ทรงอนุญาตแล้ว เพื่อความเป็นผู้มีมากหมายได้ เพื่อความไม่สันโดษเท่ากับ, โดยที่แท้ ทรงอนุญาตแล้ว เพื่ออนุเคราะห์สงฆ์ ด้วยประการฉะนี้. ก็ว่า ภิกษุหลาย จะพึงถือเอาจิวที่ถวายถนามแล้ว ๆ แผ่กันไว้, เธอทั้งหลาย จะพราบบวิธีที่ถวายถนามแล้ว ไม่พึงทราบรีจอร์ที่ถวายยังไม่ได้มา ไม่พึงทราบรีจอร์ที่ตนให้แล้ว ไม่พึงทราบรีจอร์ที่กิ หนังไม่ได้แล้ว; [๒๒๐] จะพึงถาวรรีจอร์ที่ถวายถนามแล้ว ๆ ในเครืออาสนะ, หรืออพึงถังเป็นก่อนน้อยก่อนใหญ่อย่า; เมื่อเป็นเช่นนี้ การใช้สอยรีจอร์ที่ไม่เหมาะ ย่อมมีได้; ทั้งไม่เป็นอันได้ทำความสงเคราะห์. ถึงกัน. ก็แล้ว ภิกษุทั้งหลายเก็บรีจอร์ไว้ในเรือนคลังแล้ว ในคราวจีวร รวย ถักให้รู้จบเก็บรูปลปะใครบาง รูปสองผืน ๆ บาง รูปล่าง ผืน ๆ บ้าง, เธอทั้งหลายจัดการรีจอร์ที่กิถุนายนได้แล้วและยังไม่ได้ ครับ ทราบความที่วิจารณ์ภิกษุยังไม่ได้ ถ้าสำคัญเพื่อทำความสงเคราะห์กัน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More