ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คัดสนับป่าสักกิอรรถภาระวินัย หวามวรร ตอน ๒ - หน้า 317
กรุณาที่ กล่าวว่า "ด้วยสังวาสเชื่อผ้าคามท้องเข้า เพื่อทำจิวที่เขียนไว้
ชั้นเดียวตามปกติให้เป็นสองชั้น.
บทว่า อนุวัฏฐกรมุตตน คือ ด้วยสังวาสติดตวามด้านขวา.
บทว่า ปริกฐกรมุตตระ คือ ด้วยสังวาสด้านกว้าง.
บทว่า โอฎฐุลฎยกรณมุตตน คือ ด้วยสังวาสเพิ่มผ้าคาม
เข้า.
อีกอย่างหนึ่ง ด้วยสังวาสว่าเอาผ้าจากวรวิรุณ ติดเอาที่ผ้าจิว
กรุณีอื่น.
บทว่า คมนุมลปทุนมุตตน คือ ด้วยจิวรที่ใส่ลงในเนื้ออม
เพียงครั้งเดียว มีสีงช่าง หรือสีกังใบไม่มทเหลือง. แต่ถ้าเนื้ออม
ครั้งเดียวสองครั้ง ก็ได้สิ ใช้ได้.
บทว่า นิมิตฤกตตุตน คือ ด้วยผ้าทำมิอกอย่างนี้ว่า "เรา
จักรวนณุณด้วยผืนนี้." จริงอยู่ ในคัมภีร์วิราาทกล่าวไว้เพียง
เท่านี้ แต่ในอรรถกถาทังหลายกล่าวว่า ด้วยผืนฤกษ์ทำมิดมิได้มาขึ้นว่านี้ว่า "ผืนนี้คือ, อาาราณฤกษ์ด้วยผ้าสักผืนได้".
บทว่า ปริกฐตุตน คือ ด้วยผ้าทุกผืนให้เกิดขึ้นด้วยพูด
เสียงเคื่องอย่างนี้ว่า "การถวายผ้ากัน สมควรอยู่, ทายเจ้าของ
กรุณอิ่มปญญา" ขึ้นชื่อว่า ผ้ากัน เป็นของบริสุทธิ์จริง ๆ จึง
จะสมควร, แม้มาราคของตน ก็ไม่ควรออกปากอ, ต้องเป็นดังที่นี้