ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คติคำสอนปาสำหรับ ธรรมะพระวินัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 241
"พึงปวารณามีพรหมจรรยาเท่ากัน" ดังนี้ ย่อมควรทุกวิธี.
บทว่า อนุญาติ คือ เป็นผู้ฝืนอยู่มันเอง หากดูขึ้นไม่.
บทว่า ตทนุสรา คือadดอกกะระหว่างปราณนั้น.
อธิบายว่า ตลอดกาลเท่าที่ตนจะปราณนั้น.
วินิจฉัยในข้อว่า อาจุกทุกสิลา จ ปญญลิลา ค นี้ พึงทราบ
ดังนี้ :-
ในกรณีที่ 4 พึงนำรูปกอย่างนี้ว่า อชุว ปวารณา อาจุกทุกส
แปลว่า "ปราณว่ารนี้ 4 คำ," ในกรณีที่ 4 นี้ พึงทำบูรพิกอย่างนี้
ว่า อชุว ปวารณา ปลอนรัสี แปลว่า "ปราณว่ารนี้ 4 คำ."
[ปรวรรณกรรม]
วินิจฉัยในปรวรรณกรรม พึงราบดังนี้ :-
ถ้า เมื่อถูกผุ่ง 5 รูปอยู่ในวัดเดียวกัน, 5 รูปนำปรารณาของ
รูปหนึ่งมาแล้วตั้งคุณฤติ ปราณ; เมื่อ 5 รูป หรือ 3 รูปอยู่ในวัด
เดียวกัน, 3 รูป หรือ 2 รูปนำปรารณาของรูปหนึ่งมา ตั้งสมบัติต
แล้ว ปราณว่า, นี่ว่าจำปรารณกรรมเป็นอรรถโดยธรรมทั้งหมด.
ก็คำว่า กิญญ 5 รูปประชุมพร้อมกันแจ้งทั้งหมด ตั้งคุณฤติแล้ว
ปรารณ; เมื่อตั้งคุ้ยกัน 4 รูป หรือ 3 รูป หรือ 2 รูปประชุมพร้อมกัน
ตั้งสมบัติตแล้ว ปรารณ; นี่ว่าจำปรารณกรรมพร้อมเพรียงโดย
ธรรมทั้งหมด. ถ้าเมื่อตั้งคุ้ยกัน 4 รูป 5 รูป หรือ 3 รูป