การประชุมภิกษุและการบังคับวินัย : หน้า 28/183

ประโยค - ดตยสนฺปาปครับ ถวรรคถวายวินิยมมหารวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 254 เหนาะาง (จากธรรมเครื่องอยู่สามานนี้). พระผู้มีพระภาคทรงห้ามการบอกฉันทะ ด้วยคำนี้ว่า "ภิกษุทั้งหลาย ต้องประชุมในที่เดียวกันทั้งหมดดีเดียว." อะ๖๒ พระผู้มีพระภาคสง่าสว่า เตติ เจ ภิกขเว เป็นอาทิ ก็เพื่อแสดงว่า "จริงอยู่ การบอกฉันทะอ้อมไม่ควรในฐานะเหล่านี้ คือ ในคราวที่ทำความพร้อมเพรียงแห่งสงฺสูกันหนึ่ง ในคราวจะรบอธิกรณ์ด้วยดีดิน- วัตถการวินัยหนึ่ง ในปวารณาสงฺสทะนัง นี้ๆ" ก็บนี้ชื่อว่าในวารณาสงฺสทะนี้ ไม่ควรให้เก็บกฎปฏิบัติผู้สะท้องกันมูลฐาน พวกหนึ่ง ภิกษุผสมผสานและวิปสาสนแก้กล้าแล้วพวกหนึ่ง ภิกษุผู็เป็น อริยบคคลสมโภคเป็นต้นพวกหนึ่ง ภิกษุผู้ใดสมะอย่างอ่อนและ วิปสาสนอย่างอ่อน จะมิท้งหมดหรือมีจำนวนหรือมีบุคคลเดียวก็ ตามที วารณาสงฺสทะนี้ ควรให้แก่ด้วยอานงแห่งภิกขุแปริญญาเดือย, เมื่อสงฺสให้วารณาสงฺสทะแล้ว มีบริหารตลอดภายในการฝนที่เดียว ภิกษุอาคันตุกะ ย่อมไม่ได้เพื่ออธิษฐานะของภิกษุเหล่านั้น, ทั้งภิกษุ เหล่านั้น ไม่พึงเป็นผู้ขาดพรหมวา่ ก็แต่รับวารณาแล้ว ย่อมได้ เพื่อหลีกไปสู่ที่จารในระหว่างกว่า." คำที่เหลือในที่พึงปวดตั้งนั้นนั้น ฉะนี้แหะ.