การบริโภคน้ำมันและประเภทของเกลือ : หน้า 49/183

ประโยค - ตลอดสนับสำนักกำ อรรคาคณะวีรม หวาวรด ตอน ๒ - หน้าที่ 275 อย่างบริโภคน้ำมัน ซึ่งเป็นสัตตาหลากลิ้ง บทว่า วงต์ดู ได้แก่ ว่านที่เหลือ สองบ้างว่า นิสัต นิทโบได้แก่ ตัวหัวบนนและลูกบนบค ปัคคะ นั้น เป็นชาตไม่กา (ได้แก่อระเภิด) บทว่า นุตฺตมา ได้แก่ กระฉินิมาน วิจินฉัยในบทว่า อุจจวา เป็นอกทิ พึงทราบโดยทั่วกันว่าภรณกะแห่งสัตตคือภักษ์นั้น นั่นแล แม้จะฉันใมอุสสเป็นต้น ก็ได้กล่าวแล้วในทุกวรรควรณาเหมือนกัน เพราะเหตุนี้ คำใด ๆ ที่ไม่กล่าวแล้วในก่อน นำพาจักพรรณาเฉพาะคำมัน ๆ ในที่นี้ ก็จกู หิงดู หิงดู ฯ และหิงดู-สิปฏิกา ก็อชาติแห่งหิงดูนั่นเอง ตกะ ตกบติตติ และตกปิตินิยะ ก็อชาดำรังนั้นเอง เกลือสมุทรนั้น ได้แก่ เกลือที่เกิดตามฝังทะเลเหมือนทราย กาฬโลนฺ เน้น ได้แก่ เกลือธรรมดา เกลือสนเถาวันนี้ ได้แก่ เกลือสีขาว เกิดตามภูเขา [๒๙] อุปิกะ นั้น ได้แก่ เกลือที่เป็นหนอนจากแผ่นดิน พิละ นั้น ได้แก่ เกลือที่ขางกับเครื่องปรุงทุกอย่าง เกลื่อนั้น บทว่า หากิ ได้แก่ โคมะย ลองบว่า กาโย ว ทุคฺคุโร มีความว่า กลิ่นตัวของภิกษุ