ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ตัดสนับสกัดกิจการ พระอราม ห มาวรรณ ตน ๒ - หน้าที่ 384
เขากล่าวอย่างนั้น จำแต่วันต้นแห่งวันกุฎูไป, ย่อมถึงแก่อกุญ
ทั้งบวผูพร้อมหน้ากันในวันนี้นั้น. [๒๕๕] เพราะเหตุไร? เพราะ
จีรวนั่นเกิดขึ้นคราหลังสมัย. เมือเขากล่าวว่า "ถวายแก้วกษัตริษทั้งหมดหลาย
ผูว่ำพระยา" ดังนี้ ในภายไนพระราชาเดียว, ถวายผูฃขาดพระยาย้อม
ไม่ได้, เฉพาะกษัตริษผู้จำพรรษาตลอดจึงได้. ส่วนในจีรวรรษ เมื่อเขา
กล่าวว่า "ถวายแก้วกษัตริษทั้งหมดหลายผูว่ำพระยา" ย่อมถึงแก้วกษัตริษทั้งหมดหลายผูว่ำพระรามไนในจิรมพระรามเท่านั้น, จำแต่ยังเจราศสไปจนถึงวันสุดท้อ
แห่งหนัณดุด, เมื่อเขากล่าวว่า "ถวายผ้ำนำพระยา," กูนิฉะได้
กรานหรือไม่ก็รํนดีตำมุท, ฝ่านั้นย่อมถึงแก้วกษัตริษทั้งหมดหลายผูว่ำพระรามไนในจิรมพระรามเท่านั้น.
อนึ่ง เมื่อเขากล่าวว่าเดิมเคลูลุ่นคิมแห่งกิมหูดไป, พึงอยากดัก
ชั้นว่า "สำหรับกษัตริษพระยาที่เป็นดีด ล่วงไปแล้วทำเดือน, กาล
จำพระรามที่เป็นอนาคต. ต่อหลังไปสี่เดือน, จึงจําก็ม, ท่านให้สัง
ผูว่ำพระราม" ถ้าเขากล่าวว่า "ถวายแก้วกษัตริษทั้งหมดหลายผู่
จำพระรามที่ล่วงไปแล้ว." ย่อมถึงแก้วกษัตริษทั้งหลายผูงู้อาคตรตลอดกาลไนใน
พระรามนั้นเท่านั้น. กษัตริษผู้ชอบกัน ย่อมได้เพื่อรับแทนกษัตริกไป
สูทิศ. ถ้าเขากล่าวว่า "ถวายแก้วกษัตริษในพระรามที่จะมาข้าง
หน้า," พึงเก็บผ้านั่นไว้, ถือเอาในวันเขาพระราม. หากว่าอยู่คุ้มครอง
ไม่ได้, ทั้งมิไอริ, เมื่อภิญญกูล่าวว่า "ไม่อาจเก็บไว้ หรือไม่อาจ
ถือเอาไป," เขาบอกว่า "ถวายแก้วกษัตริษทั้งหลายผู้อยู่พร้อมแล้ว;"