การถวายผ้ากฐินและพระวินัย : หน้า 131/183

ประโยค - ตอดสั่นปาสำหรับถวายผ้ากฐิน ภาวะพระวินัย มหาวรร ดอน 2 - หน้าที่ 357 อุภาพเรย นี่ มีลักษณะดังนี้ :- ผ้าที่เกิดขึ้นแก่งงงมั่งด้วยอาการใด ๆ ก็ ตาม ย่อมถึงแก่กุศลผูกรุณาแล้วตลอดหาเดือน แก่กฐินไปได้กรานกุศล ตลอดจึงเป็นเดือน หนี่ส่วนผ้านี้ได้ทายกบอกแถวยว่า “ข้าพเจ้าวายแก้วผูจา พระวินัยในวันนี้” หรือว่า “ข้าพเจ้าวายผ้านำพรรษา” ผ้านั้น ย่อมถึงแม้แกกุศลผูได้รับนุ่นตลอดหาเดือน ผ้าจำำเนารรที่เกิด ขึ้น นอกจากผ้าที่กล่าวแล้วนั้น ภูฏู่งามดวงว่า “นี่เป็นำำพรรษา สำหรับพระราหกัญใกล้แล้วหรือ ? หรือว่า สำหรับพระวางังไม่มา ? เหตุไรจึงต้องถาม ? เพราะผ้านั้นเกิดขึ้นหลังสมวัย. [ว่าด้วยผ้าที่เกิดขึ้นในฤดูลูก] บทว่า อุตุลา ได้แก้ กาลอิ่นจากฤดูฝน. วิธีฉันในว่าคำว่า ตานี จีรวาน อาทาย สาวตู้ คนดูว นี่ พิราบดังนี้ :- [๒๔๑] จีรวเหล่านั้น ย่อมเป็นของสงฆ์ในที่ ๆ เธอไปถึงแล้ว ๆ เท่านั้น ผ้ากว่าอันกุฏิทังหลายเห็นแล้วนั้น เป็นประมาณในการ ถือเอาจิวร่า เพราะเหตุนี้ หากกุฎิบนางพวกเดินสวนทางมา ถาม ว่า "ไปไหนคุณ ?" ได้ฟังเนื้อความนั้นแล้วกล่าวว่า "เราทั้งหลาย ไม่เป็นสงฆ์หรือคุณ ?" แล้วแบ่งกันถือเอาในที่นั้นนั้นคือเดียว เป็นอันถือ เอาดีดี ผังกว่า กิณฑ์นั้นจงออกจากทาง เข้าสุวัสหรืออาสน-