ดอกสนํ้าปาสำัก อรรถภาพอันมีมหาวรรต ตอน 2 : หน้า 163/183

ประโยค - ดอกสนํ้าปาสำัก อรรถภาพอันมีมหาวรรต ตอน 2 - หน้าที่ 388 [๒๒๒] จิมเปยักษ์ขนรถ วรรณนา [วิ่งฉันในจิมเปยักษ์ขนรถ] วิ่งฉันในจิมเปยักษ์ขนรถ พิงทราบดังนี้:- หลายบวก คุกคาม โปคุรณีย์ ดีร คือที่ฟังแห่งสละ โภครณี ซึ่งหญิงมีชื่อว่าคราสร้าง บทว่า ตุนิพุทธ์ มีความว่า ซื้อผู้เนื้อเฉพาะในความขวน ขยาย เพราะข้อที่ความขวนขาวเป็นกิจก่อนจะทำในอวสันต์นั้น. วิ่งฉันใจว่า อุดสลูกุมสิ อกลี ยาฬยา เป็นอาทิ พิงทราบ ดังนี้:- สมการทำวามขวนขาวแต่ปนีที่ซึ่งชนทั้งหลายสั่งไว้ว่า "เมื่อ ภิกษุอาคันตุกมาท่านฟังบอก," ไม่สมควรทำในสิ่งที่องไม่มีใส่ไว้. ข้อว่า คจฉ ตุ៌ ภิกษุ มีความว่า พระสาทดได้ทรงเห็นว่า "เสนาสนะในอาวาสนั้นนั่นแหละของภิกษุ่น เป็นที่สบาย," ด้วยเหตุนัน และ สิงห์รว่า "เธองสนิcreteอาร ต่ออยู่ในวาสนานั้นแน." ความกระทำต่างแห่งว่าคือ อภิภูมิน วุกุมม์ กริโณด เป็น อาทิ จ้ามาในบาลีชั้นหน้าเป็นแท้. ข้อว่า อุณฑวาริปิ ธมมา กุมม์ กริโณด มีความว่า ภิกษุ ฉัพพีดี ทำธรรม เว้นจากธรรมบ้าง, อีกอย่างหนึ่ง ประดุ้นี้เอง