ประโคม - ตะดสน่ำปาสำทีกา อรรถภาพวีณย์ มหาวรรค ตอน ๒ : หน้า 21/183

ประโคม - ตะดสน่ำปาสำทีกา อรรถภาพวีณย์ มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 247 วันครบร ๔ เดือน, จะทำจากหลังหรือก่อนกำหนดนั้นไม่ควร. [ญัตติวิธาน] วิจัยฉันในข้อว่า ทวาวิจิ ปวารณู นี้ พึงงานดังนี้ :- เฉพาะภิกษุผู้ถึงตัด พึงกล่าวว่า ยิก สมุทสม ปฏกุลี, สูงโม ทวาวิจิ ปวาสเรย" แปลว่า "ถ้าความพร้อมรังของสงฆ์ ถึงที่แล้ว, สูงพึงบวราณ ๒ หน." ในการบวราณหนเดีย พึงกล่าวว่า เอกวจิ ปวาสเรย แปล ว่า "พึงบวราณหนเดียว." เฉพาะในการบวราณมีพรษามีท่ากัน พึงกล่าวว่า สมววลิสกิ ปวเรย แปลว่า "พึงบวราณมีพรษามีท่านกัน." ก็แปลในการ บวราณมีพรษามีท่ากันนี้ ภิกษุผู้พรษามีกันแม่มาครูป ย่อมได้เพื่อ บวราณพร้อมกัน. [การงดบวราณ] วิจัยฉันในข้อว่า ภาสดิต ลิมาย อปลิยสตาย นี้ พึงทราบ ดังนี้ :- การงดบวราณ ๒ อย่าง คือ งดครอบไปอย่างหนึ่ง งดเป็น ส่วนบุคคลอย่างหนึ่ง. การงดบวราณมี ๒ อย่างนั้น ในการงดครอบทั่วไป มิวิจฉัย ว่า กรรมวาจาที่สวดว่าเรื่อยไปตั้งแต่ สู่อักขร จนถึง เร อักขร ว่า