กรรถวายพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 : หน้า 142/183

ประโยค - ตัดสนับฉากกำ กรรถวายพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 367 [๒๕] ถ้าเป็นของที่ไม่อาจสำรองสได๋ พึงให้กระทำเป็นผ้าปลาล หรือพึงแหกแรกไว้ในท่ามกลางจิวรสองชั้น. ความเป็นต่าง ๆ กันแห่งจิวรดังกล่าวนั้น มีแง่งกล่าวแล้วในรองนี้เอง. ผ้าทั้งหลายที่มีชายไม่ได้นัดและมีชายยาว พึงตัดชายเสร็จแล้วจึงใช้. ภิญญได้สื้อแล้วและออกย้อมใช้ ย้อมครว. แม้ในผ้าผูกก็ย่านนี้แล้ว. ส่วนหมวดเป็นของที่ทำด้วยเปลือกไม้ จะทำหมวกนั่น ให้เป็นของสำหรับเชิดเท้าหิ้วครร. [ว่าด้วยผู้ควรรับจีรเป็นต้น] สองว่่า ปฏิรูป คานก มีความว่า ถ้ากิฎบูญงูรับเอาด้วยกล่าวว่า "เรารับแทนภิกษุผู้นั้น," พึงให้, ด้วยประการอย่างนี้เลย บรรดาบุคคลย่อสิสามคนเหล่านั้น ไม่ได้สาบกคน ได้เฆ็ดคนจะนี้เลย. สองว่่า สูโณ วิบัติ มีความว่า ภิกษุทั้งหลายแตกกันเป็นสองฝ่าย เหมือนภิกษุชาวเมืองโกสัมพี. สองว่่า เอกสมุ ปณฺญา มีความว่า ชนทั้งหลายถอยน้ำนำ ทักขิณทก และวัตถูมิของหอมนั้นเป็นต้นในฝ่ายหนึ่ง, ถาวี้วราในฝ่ายหนึ่ง. บทว่า สงฺสุโสลวด มีความว่า จีรวนัน ย่อมเป็นของสงฺ