การนมัสการและบทความเกี่ยวกับอาหารในพระพุทธศาสนา : หน้า 54/183

ประโยค - ตอนได้นมัสการในกิจกรรม ถวายพระวิษณุมหาวรรต ตอน ๒ - หน้า ที่ 280 บทว่า อามิสาขา มีความว่า เราอนุญาตให้กินข้าวสุก ที่ตากแห้งให้ใหม่ แล้วดื่มน้ำดำที่ไหลออกจากนั้น บทว่า มุตตะหฤกษ์ ได้แก่ สมไทยที่งดงัยสูตรโค บทว่า อิสรานุญา ได้แก่ ม้ามาเป็นโทษมาก บทว่า อญญาธิจิ ได้แก่ น้ำขาวใส บทว่า อถกษ์ ได้แก่ น้ำถั่วเขียวต้ม ที่ไม่มมัน บทว่า กฤษฎา ได้แก่ น้ำสังเขียวมันเอง แต่น้อยหน่อย บทว่า ปฏิวาณนียม ได้แก่ รสแห่งเนื้อ [ว่าด้วยอุณิโตคุตะเป็นต้น] ข้อว่า สง ภิฏกะแปกาปี มคฺคา หายฺฤติ มีความว่า ถั่วเขียวที่ต้มแล้ว ถ้แม้ว่าเป็นฉันได้ใช่ร้าย ถ้ถั่วเขาหล่านั้น ภิกฺขูพึง ฉันได้ตามสบาย ด้วยว่า ถั่วเขาหล่านนั้น จักเป็นกับขี้นข เป็นของต้มแล้ว บทว่า อนิโตตวุฑฺฒ ได้แก่ ค้างอยู่ในอกปิโยฤติ วิฉฉปติในว่า สาโต ปกกฺ นี้ พึงทราบดังนี้ :- ภิกฺขูจะพูดอามิสอย่างใดอย่างหนึ่งเอาไม่ควร, เฉพาะอามิส ที่สุญแล้ว จะอุ่นครออยู่ แม้ชมทั้งหลายใสไปผักชีดี จงดีดี เกลือดี ลงในบ้ว่าดันที่ ร้อนสำหรับภิกษูนั้นภิกษูจะข้าวต้มข้าวมัน ย่อมไม่ควร, แต่ จะคนด้วยคิดว่า "จะให้ข้าวต้มเย็น" ควรอยู่ แม้ได้ข้าวสุกที่เป็น