การให้กฐินและบทบาทของผู้รับ : หน้า 87/183

ประโยค - ตอนต่อสนับสนุปฏิกิริยา อธิฏฐานะวีมัวรรณ ตอน ๒ - หน้าที่ 313 แน่น, แต่ว่าฉันนี้น้องมา; พึงให้พอสองชั้นที่เดียว เพื่อจะได้ เหมาะสมรง. ถึงแม้ท่านพูดอว่า "เมื่อไม่ได้รับก็จะครองชั้นเดียว" ก็การให้สองชั้น, แต่ว่าถึงใดเป็นผู้บ่มกิเลสโลก, ไม่ควรให้กิฏฐิ นั้น. ท่านผู้รับนั้นเล่า ก็ไม่ควรรับด้วยคิดว่า "เรากรานกฐินแล้ว, ภายหลังจะแสดงวิธีที่จะพึ่งให้แก่กิฏฐิที่ส่งจะให้ พระผู้พรมภา ภาค ทรงปรารภว่า "กิฏฐิทั้งหลาย ก็แก่ กิฎฐวัณอภิกษุปิงรามอย่างนี้" ดังนี้แล้ว จึงรัสธรรมวางสำหรับให้ก่อน มีคำว่า สุบตจ เม ภูดิ. เป็นต้น. ก็เมื่อกิฏฐิอันสงไห้ยิ่งนี้แล้ว, หากผ้ากฐินนั้น เป็นของมีบริการเสร็จสิ้นแล้ว, อย่างนั้นเป็นการดี; หากมี บริกรรมยังไม่เสร็จ แม๊กฎูปหนึ่ง จะไม่ช่วยทำด้วตัวว่า "เรา เป็นเธร หรือว่า "เราเป็นพุทธสุดะ" ดังนี้ไม่ได้; การชักเย็น และมอม ก็ฤนทั้งหมดต้องประชุมช่วยกันให้สำเร็จ ก็ยื่นชีช็อกฐินวัตร ที่พระพุทธเจ้าทรงรำเสริญ. จริงอยู่ พระผู้พระภาค ทรงพระนามว่าปฐมฤกษ์ก็ได้ทรงทำ กฐินวัตรมาแล้ว ในอดีตกาล. ได้ยอดี พระอัครสาวกของพระองค์ ชื่อสุชาตะระ ได้รับกฐิน, พระศาสดาได้ทรงนั่งทำกฐินวัตรนั้น พร้อม ด้วยกิฏฐุตลั่นแปลแล้วแสนรูป.