ตอนสมัยปาสาทิกา ธรรมภาพระวัง : หน้า 55/183

ประโยค - ตอนสมัยปาสาทิกา ธรรมภาพระวัง ห้ามวรรร ตอน ๒ - หน้าที่ 281 ท้องเล่นแล้วจะปิดไว้ ย่อมไม่ควร แต่ถ้าชน ทั้งหลายปิดแล้วถวาย มา จะปิดไว้ ควรอยู่ หรอจะปิดไว้ด้วยคิดว่า "ข้าวสุกรอย่าเขียน" ควรอยู่ อันนี้ ในมมสดและมีนิสัน ที่บงบอกเคือดแล้วครั้งหนึ่ง ภิกษุ จะถ่อไฟ ควรอยู่ เพราะการทำให้ลูกอีก พระผู้พระภาคทรง อนุญาต. [อธิบาย] สองว่่า อุกกิโมกขา ขนามติ มีความว่า เหมว หนู เหี้ย และ พังพอน ย่อมกินเสียด. ทามา นั้น ได้แค่ คนกินเดน. สองว่่า ตโต นิหุกิ ได้แก่ โชคะที่ทยากำออกจากที่ ซึ่งกินดูรับบินตั้น. สองว่่า วนมุติ โปฏภูมิ มีความว่า เกิดในป่า และ ในอไนปุม บทว่า อพิธี ได้แก่ ผลไม้ยังอ่อน มีกลีบจะไม่งอกหนอได้. บทว่า นิพพุทธพี ได้แก่ ผลมะม่วงและนมุนเป็นตัน ที่จะพึง ปล้อนเมื่อออกแล้วฉัน. [ว่าด้วยสัตตกรรมเป็นต้น] สองว่่า ทุโรปโย โฮต มีความว่า แผลอย่งออกยาก, คือว่า หายปกติได้โดยยาก. สองว่่า ทุปริหาร สตูมีความว่า ในที่แคบ ระวัง มืดอยา.