การวิเคราะห์น้ำปนะในกรณีต่างๆ ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 หน้า 73
หน้าที่ 73 / 183

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการศึกษาประเภทน้ำปนะหลากหลายชนิดและความเหมาะสมในการบริโภคในช่วงเวลาต่างๆ รวมถึงรายละเอียดเกี่ยวกับการทำและการบริโภคน้ำปนะที่มีส่วนผสมแตกต่างกัน เป็นต้น. จากหลักฐานที่กล่าวถึงในข้อความนี้, ชี้ให้เห็นถึงประเภทน้ำปนะที่ถือว่าควรหรือไม่ควรบริโภคในแต่ละสถานการณ์เพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้น.

หัวข้อประเด็น

-ประเภทน้ำปนะ
-ความเหมาะสมในการบริโภค
-คุณสมบัติของน้ำปนะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ตลอดสนับสำนำกิจกกิจภพระลาภ ทวน ๒ - หน้าที่ 299 เป็นต้น ที่รับประคับในวันนั้น. อัมฟปนะที่กินอ่อนดังนี้ ยอม ควรในปรุงดัในนั้น. ส่วนอัมฟปนะที่พวกอนุมัคทำ ซึ้งกินอ ได้รับประกันในปรุงดั ย่อมควร แม้ด้วยบริโภคเจือจมใจใน ปรุงดั; ที่รับประคับในปัจจุบต์ ย่อมควร โดยบริโภค ปราศจาก อามิส จนถึงเวลอรุงขึ้น. ใน่น้ำบะทุกชนิดก็นี้. อืนั่ง ใน้น้ำบะเหล่านัน ชมพูปนะ นัน ได้แก่น้ำปนะ ที่ทำด้วยผลกล้วยเมล็ด. [๒๐๓] โมงปนะ นัน ได้แก่น้ำปนะที่ทำด้วยผลกล้วย ไม่มีเมล็ด. มฤคปนะ นัน ได้แก่น้ำปนะที่ทำด้วยสารสกนเหงลมะซชฒ. และ มฤคปนะ นัน เงอิ๊งควร, ล้วน ๆ ไม่ควร. มุททิกปนะ นัน ได้แก่น้ำปนะที่เขาค้นผลจันทน์ในน้ำทำ เหมือน อัมฟปนะ. สลากปนะ นัน ได้แก่น้ำปนะที่เขากันจ๋อฤดลคแลกและ อุบลเสียงเป็นต้นทั. ผรสลากปนะ นัน ได้แก่น้ำปนะที่ทำด้วยผลมะปราง อย่าง อัมฟปนะ อุฎฐานเหล่านี้ เชยกิ๋ดี สกด้วยแสดงอาทิตย์ดี๋ ย่อม ควร. สกด้วยไม่ควร
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More