ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ตลอดสนับสำนำกิจกกิจภพระลาภ ทวน ๒ - หน้าที่ 299
เป็นต้น ที่รับประคับในวันนั้น. อัมฟปนะที่กินอ่อนดังนี้ ยอม
ควรในปรุงดัในนั้น. ส่วนอัมฟปนะที่พวกอนุมัคทำ ซึ้งกินอ
ได้รับประกันในปรุงดั ย่อมควร แม้ด้วยบริโภคเจือจมใจใน
ปรุงดั; ที่รับประคับในปัจจุบต์ ย่อมควร โดยบริโภค ปราศจาก
อามิส จนถึงเวลอรุงขึ้น. ใน่น้ำบะทุกชนิดก็นี้.
อืนั่ง ใน้น้ำบะเหล่านัน ชมพูปนะ นัน ได้แก่น้ำปนะ
ที่ทำด้วยผลกล้วยเมล็ด.
[๒๐๓] โมงปนะ นัน ได้แก่น้ำปนะที่ทำด้วยผลกล้วย
ไม่มีเมล็ด.
มฤคปนะ นัน ได้แก่น้ำปนะที่ทำด้วยสารสกนเหงลมะซชฒ.
และ มฤคปนะ นัน เงอิ๊งควร, ล้วน ๆ ไม่ควร.
มุททิกปนะ นัน ได้แก่น้ำปนะที่เขาค้นผลจันทน์ในน้ำทำ
เหมือน อัมฟปนะ.
สลากปนะ นัน ได้แก่น้ำปนะที่เขากันจ๋อฤดลคแลกและ
อุบลเสียงเป็นต้นทั.
ผรสลากปนะ นัน ได้แก่น้ำปนะที่ทำด้วยผลมะปราง อย่าง
อัมฟปนะ อุฎฐานเหล่านี้ เชยกิ๋ดี สกด้วยแสดงอาทิตย์ดี๋ ย่อม
ควร. สกด้วยไม่ควร