การอธิบายพระเวสมนต์ ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 หน้า 148
หน้าที่ 148 / 183

สรุปเนื้อหา

ในเอกสารนี้ได้กล่าวถึงแนวทางการปฏิบัติในอาราม โดยมีการกำหนดระยะทางและการรวมกันของภิกษุในการดูแลอาราม เพื่อสร้างความมีระเบียบและความเป็นเอกภาพในวงพระสงฆ์ ข้อตกลงต่าง ๆ ได้ถูกผลิตขึ้นเพื่อให้การปฏิบัติเป็นไปได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะในเรื่องการดูแลรักษาความสะอาดและสร้างสภาพแวดล้อมที่น่าอยู่ภายในวัด นอกจากนี้ยังได้มีการอ้างอิงถึงพุทธประวัติที่เกี่ยวข้องและการประชุมเพื่อสร้างความเข้าใจร่วมกันในหมู่ภิกษุ ซึ่งทั้งหมดนี้มีเป้าหมายเพื่อให้เกิดความสงบเรียบร้อยในบรรยากาศของอารามที่ถูกต้องตามธรรมวินัย.

หัวข้อประเด็น

-การอธิบายพระเวสมนต์
-การปฏิบัติในอาราม
-การดูแลรักษาความสะอาดในวัด
-พระธรรมวินัย
-การจัดการในวงพระสงฆ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - ดตยสนับสนุกกัการอธรกายพระเวสมน หวารวรร ตน 2 - หน้าที่ 373 จักรับลากได ผู้อยู่ใน 1 โยชน์ จักพ่งบำเพ็ญอธกุภาพวรเข้าสู่ อาราม ผูเตรียมจะไปจับเดินทาง 1 โยชน์ จึงจับอถมอบเสนาะ, สำหรับผูปฏิบัติสยะ ๆ จักระงับต่อเมื่อสาย 3 โยชน์ไป [2อ] ผู อยู่ปรวด จักพึ่งบอกกล่าวการที่จะเข้าสู่อาราม กินนีทั้งหมดสมควร ทำด้วยอำนาจแดนกำหนดแห่งอุปรา สมีเท่านั้น เพราะเหตุนัน สงผู้ตั้งในอุปารสมาทั้งนันพึงแบ่งกัน." [ถวายตามดิกิฎา] บทว่า ดิทกาย ได้แก่ ดิทก มีลึกเสมอกัน ด้วยเหตุนั้นแล พระผูมีพระภาคตรัสว่า “อาวาสมาทหลายมิลาลาเสมอกัน." ในหลายอาวาสมีลากกันบั้น พึงตั้งดิทกอย่างนี้ : - อธกุทั้งหลายประชุมกันในวีราหน์ ระบุอวัตติณประสงค์ จะสงเคราะห์ ปรารถนาจะทำให้เป็นแดนมีลาเสมอกัน กล่าวเหตุอธัง โดยอย่างหนึ่งว่า “วัดโณน เป็นวัดเก่า" หรือว่า “วัดโนะน เป็น ที่พระพทฺเจ้เคยอยู่” หรือว่า “วัดโนะน มีลุกน้อย” แล้วประกาศ 3 ครั้งว่า "การทำกวาดขัดบ้านวัดแเม่นี้ ให้เป็นแดนมีลาเสมอกัน พอใจสงฆ์” ดังนี้, ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ ภิกษุมัง้งแล้วในวัดนัน เธออ่อนเป็น เหมือนนังแล้วในวัดนี้ อันสงฆ์แห่งในวัดนัน พึงทำอย่างนั้นเหมือนกัน. ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ ภิกษุมัง้งแล้วในวัดนี้ เธออ่อนเป็นเหมือนผู
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More