การทำความเข้าใจเกี่ยวกับโอวาสนาและอุปสมบท : หน้า 167/183

ประโยค - ตลอดสัมภาษณ์กัศติการ ถอดความวิสัย มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 392 พระภาวนรอนุญานิสสสารานุด้วยองค์นั้นอย่างนี้ว่า "ภิกขุ ทั้งหลาย สงฆ์จำนวนอยู่พึงบังซิยธรรมแกลักภิกษามพวก คือ เป็น ผู้ทำความบาปหลาย เป็นผู้ทำทะเลาะ เป็นผู้ทำวิวาท เป็นผู้ ทำการอึฉาว เป็นผู้ก่ออาฆาตในสงฆ์ พวกหนึ่ง เป็นพลไม่ลาด มืออาบิมก มีมรรยาทไม่สมควร พวกหนึ่ง อยู่ลูกศิษย์ด้วยคฤหัสถ์ ด้วยการคฤลูกศิษย์ไม่สมควร พวกหนึ่ง." [โอวาทรม] ตรีมที่เรียกว่าเข้าไปหมู่ ชื่อโอวาสนา. ในเรื่องโอวาสนานั้น ข้อว่า ตนฺจ สงฺโญ โอสถารติ ได้แก่ เรียกเข้ามุู่ ด้วยอำนาจอุปสมบทกรรม. บว่า โทษริโด มีความว่า บุคคลนั้น สงฺโญให้บูชามนเท่าแล้ว แม้ตั้งพ้นครั้ง ก็ลงเป็นอุปสมบทนั่นเอง. ฝ่ายอาจารย์และผู้ป่วยมาย ยอมมีโทษ, การสงฆ์ที่เหลือก็เหมือนกัน, ใคร ๆ ไม่พ้นจากอาบัติ. อภิปูบกุลิ เอ็ดจำพวกเหลานี้ สงฺโญเรียกเข้าหมู่ใช้ไม่ได้เลย ด้วย ประกาศนี้ ส่วนบุคคลลามิสงฆ์ของจำพวก มีกินมือครับเป็นต้น เรียกเข้าหมู่โดยชอบ, สงฺโญให้บูชามนเทาแล้ว ยอมเป็นอุปสมบทแท้, บุคคลเหล่านั้น ใคร ๆ จะกล่าวอะไร ๆ ไม่ได้. แต่ อาจารย์กับ อุปฺปายและการสงฆ์ อมมีโทษ, [๒๖๒] ใคร ๆ ไม่พ้นจากอาบัติ. เพื่อแสดงกรรมไม่เป็นธรรมด้วยอำนาจวัดลด, ไม่เป็นจริงและ