การศึกษาคำตอบเกี่ยวกับสมุนไพรและพฤติกรรมภิกษุ ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 หน้า 5
หน้าที่ 5 / 183

สรุปเนื้อหา

บทความนี้วิเคราะห์การกระทำและเงื่อนไขของภิกษุในการไปร่วมประชุมที่วัด และข้อพิจารณาเกี่ยวกับการไปเยี่ยมอาจารย์ รวมถึงประโยชน์ที่อาจได้รับจากความรู้เพื่อการฟังธรรม โดยเน้นว่าภิกษุควรคิดว่า 'เราจักซ้อมอจาริ' หากไม่ได้กลับในวันนั้นจะต้องพิจารณาลงลึกถึงเหตุและผลที่ควร, ควร. หวังว่าเนื้อหานี้จะเป็นประโยชน์และช่วยให้เกิดความเข้าใจในเชิงลึกเกี่ยวกับการประพฤติตนในศาสนา.

หัวข้อประเด็น

- การประชุมของภิกษุ
- เงื่อนไขในการไปวัด
- การฟังธรรม
- วินัยของภิกษุ
- ประโยชน์ของการเยี่ยมอาจารย์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- คำตอบสมุนไพรคำ อธาภาวะวิธี มหาวรรณ ตอน ๒- หน้าที่ 231 ภิญญูควรไปเพื่อขนทัพสัมภาระเป็นต้นมา หรือเพื่อใหววจวกันให้ค่าจ้างและรางวัลเป็นต้น แก่ช่างไม้เป็นต้น วิจินฉัยในรั้วติดตั้งจากอาบี ในสัตตาหารณียกิจนี้ พึงทราบดังต่อไปนี้:- อนภิญญูอาจได้มินตัน เพื่อประโยชน์แก่การฟังธรรม ไม่สมควรไป แต่ถ้าภิกษุได้กระทำการนิรจาณกันไว้ก่อนแล้ว ในอาวาสใหญ่แห่งหนึ่งว่า "เราทั้งหลายพึ่งประชุมกันในวันชื่อโบนน" ดังนี้ ก็ชื่อว่าเป็นผู้นำเขามนตันแล้วได้ จะไปก็ควร จะไปด้วย คิดว่า "เราจักซ้อมอจาริ" ไม่ควร แต่ถ้าจะอาจและอูปชามัย ใช้ไปควรอยู่ วัดอยู่ในที่ไม่ไกลนัก, เธอไปในวันนั้นด้วยตั้งใจไว้ว่า "เราจักกลับมาในวันนี้ดีเดียว" แต่ไม่สามารถจะมาได้นั้นได้ ควรอยู่ ย่อมไม่ได้เพื่อจะไป แม้เพื่อประโยชน์แก่ทานและปฏิรูปเป็นต้น. แต่ย่อมได้เพื่อจะไปด้วยคิดว่า "เราจักเยี่ยมอาจาริ" ถ้าอาจารย์กล่าวทะว่า "คุณจงอย่าไปในวันนี้เลย" ดังนี้, จะไม่กลับก็ควร ย่อมไม่ได้เพื่อจะไปเยี่ยมสกลอัปยาธ หรือสกลของอาณัติ [อันตรายเป็นเหตุลิสีไป] บทว่า ปริเทวนต์ปิ ความว่า พาลมูกทั้งหลายมาแล้วโดย รอบ ย่อมให้หนีไปบ้าง ยังความกลัวให้เกิดขึ้นบ้าง ปลงเสียดจากชีวิตบ้าง บทว่า อาวิสสรณี คือฝ่ายทั้งหลาย ย่อมเข้าสงสริรรร. [๒๒] วิจินฉัยในข้อว่า เยน คาม เตน คณะ ๆ เป็นต้น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More