กีฬาทางน้ำและความสำคัญของที่นั่ง : หน้า 40/183

ประโยค - ติดสนิทปาสังกาออกราคเวนีมหาวรรณ์ ตอน ๒ - หน้า ที่ 266 บทว่า คุุณฑิยาม ได้แก้ การกีฬาในแม่น้ำคงและแม่น้ำ มที. วิต่อฉันในข้อว่า ปรุสัญญะ หฤทุฤกูบิฐ นี้ พิงทรงดังนี้ :- ยานที่เที่ยมด้วยโคผู้ จะมีสตรีเป็นสตรี หรือบรุษเป็นสตรี ก็ตาม ควร. ส่วนยกกาลไปด้วยมือ สตรีลาก หรือบรุษลากก็ตาม, ควรเหมือนกัน. บทว่า ยาอุณฺฑฺมเท มีความว่า กายทั้งปวง ของกิคุณนั้น ย่อมสั่งคอลน เพราะความฟิตแห้งน, ความไม่สำราญ ย่อมเสียด แทงเพราะป๋อฉัน. บทว่า ลีวิด ได้แก้ คานหามมิั้งนั่ง. บทว่า ปฏลักษณ์ ได้แก้ เปล่าที่เขาย่ำผิดคับไม้คาน. [ว่าด้วยอุจจาระสนะและมฤคนะ] วิต่อฉันในข้อว่า อุจจาลสนมหาสนยะ นี้ พิงทรงดังนี้ ;- ที่นอสงนั้น ได้แก้ เตียงที่เกินประมาณ; ที่นอนใหญ่นัน ได้แก้ เครื่องลากเป็นอัปปิยะ. ในอประนีเป็นต้น อาสนีนัน ได้แก้ ที่นั่งอันเกินประมาณ บัลลังก์นัน ได้แก้ ที่นั่งที่เขาทำรูปสัตว์ร้ายติดไวที่แท้. โคณะ นั้น ได้แก้ ผ้าป่าเจาะร่อนยามลาย ได้ย่นาว่า ขนผ้าแห่งโคชาวน ยาวกว mills. นี้ว. จิตตะ นั้น ได้แก้ เครื่องลากที่ทำด้วยนก และซึ่งวิธีตรด้วย รูปสัตว์ร้าย.