ตติยสนิปาสำหรับทักษะ: อธิบายพระวินัย มหาวัตร ตอน ๒ : หน้า 78/183

ประโยค - ตติยสนิปาสำหรับทักษะ อธิบายพระวินัย มหาวัตร ตอน ๒ - หน้าที่ 304 บาตรเหล็ก บาตรดิน ภาชนะสามอย่าง คือ ภาชนะเหล็ก ภาชนะดิน ภาชนะทองแดง องค์โสมแก่มาภาระนั้นแหละ กระดิ่งน่า พระผู้มีพระภาคตรัสอนุญาตไว้สามอย่าง คือ กระดิ่งโลหะ กระดิ่งไม้ กระดิ่งผลไม้ ภาชนะน้ำสามอย่าง คือ คนโทน้ำ ขันทองหัว หม้อดำน้ำ องค์โลหะกระดิ่งน้ำสามอย่างนั้นแหละ แต่ในกรณีที่แกว่า "สังสำหรับใส่น้ำฉัน" และขันน้ำ องค์โลหะแกล่งกระดิ่งเหล่านั้น." ประกดเอารงอนุญาตไว้สองชนิด คือ ประกดทองเป็นแผ่น ประกดใส่สกุระ ประกดเอาว่าใส่ด้วยผืนผ้า[๒๐] และด้วยเชือก อนุโลมประกดสองชนิดนั้น ร่วมทรงอนุญาตไว้สามชนิด คือ ร่มขาว ร่มรำแพน ร่มไม้, ร่วมไปไม้ใบเดียว อนุโลมตามร่มชนิดนั้นเอง แม้วงอื่น ๆ ที่เข้า กับสิ่งที่ควรและไม่ควร ผู้ปฏิบัติพิจารณาดูให้ละเอียดและอธิบายแล้ว ทราบตามนี้เถิด. [ว่าด้วยกัลริกะรคนกัน] คำว่า ตาทุปภูฏุกิฏิ กานฺฏกปภูฏิ เป็นคำ พระผู้มีพระภาค ตรัสหมายเอาว่า ที่ถือกันทุกอย่าง ก็ถ้านับเป็นของที่รับประเคน ปนกันมะพร้าวทั้งผล ยังไม่ได้ปลอกเปลือก, เอามะพร้าวออกเสียแล้ว น้ำมันนั่น ควรแก่เวลาอีกกาล. พวกทายกถวายข้าวปายาสเย็น วางก่อนสัปปายะข้างบน, เนใส่ ใบไม่ปนกันข้าวปายาส, จะเอาใส่นั้นออกไว้วันอีตัววันก็ครัว.