วิลาก โดนสวา และน้ำย้อม ตติยสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย มหาวรรค ตอน 2 หน้า 122
หน้าที่ 122 / 183

สรุปเนื้อหา

สรุปการอภิปรายเกี่ยวกับจีวรที่มีความสำคัญในพระพุทธศาสนา การใช้เครื่องกันลมเพื่อปรับน้ำย้อมให้มีคุณภาพ และรายละเอียดเกี่ยวกับน้ำย้อมจากวัสดุต่างๆ เช่น แกแลและคำัน รวมถึงความสำคัญของน้ำเย็นในการดำเนินการต่างๆ โดยเฉพาะในเรื่องของพิธีกรรมและวิธีการเตรียมงาน.

หัวข้อประเด็น

-จีวรและการใช้จีวร
-การปรับน้ำย้อม
-น้ำเย็นในพระพุทธศาสนา
-ประเพณีทางศาสนา
-ความหมายของน้ำย้อม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คติสนับสนำสกทำ ภรรภิว มหาวรรณ ตอน ๒ - หน้าที่ 348 อีกอย่างหนึ่ง ข้อว่า วิลาก โดนสวา มีความว่า ส่วนจีวร ใดกพร่อง, พึงเอาบริหารอื่นแถมส่วนจีวรนั้นให้ท่ากันแล้วพึงทำ การจับสลาก [ว่าด้วยน้ำย้อม] บทว่า ฉกเถน ได้แก่ โกมัย. บทว่า ปัญญุตุติย ได้แก่ ดินแดง. วิจินฉัน tubigอ่อนเกิดแต่หัวเป็นอาติ พึงทราบดังนี้จึง.. เว้นมันเสีย น้ำย้อมเกิดแต่หัว ควรทุกอย่าง เว้นฝังกับแกแล เสีย น้ำย้อมเกิดแต่คำัน ควรทุกอย่าง ต้นไม้หนามชนิดหนึ่ง ชื่อแกแล, น้ำย้อมเกิดแต่คำัน แห่งแกแลนั้น เป็นของมีสีคล้าย หราดา วันโลกับบะพูเสีย น้ำย้อมเกิดแต่เบล็อ ควรทุกอย่าง. เว้นในน้ำอ้อม เกิดแต่ผล ผลอะไร จะไมอราหมไม่ได้. [๒๓] น้ำย้อมที่ไม่ใช่ได้มา เรียกว่าน้ำเย็น. ตะกร้อสำหรับกันลนั่น ได้แก่ เครื่องสำหรับกันลม ๆ ความ ว่า "เราอนุญาตให้ใส่เครื่องกันนั้นตั้งไว้กลางหม้อน้ำย้อมแล้วจึงใส่น้ำบ วย" ด้วยว่า เมื่อทำอย่างนั้นแล้ว น้ำยอ่อนๆไม่ฉัน. ลองบว่า ฉกเถา ว นปิฏกิจก ว มีความว่า ก็ว่ากว้า น้ำ ย้อมพร้อมของลูกแล้ว, หยาดน้ำที่ใสในกาดน้ำ ย่อมไม่ช้านไปเร็ว.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More