อุปกรณ์และเครื่องลาดขนแกะในวรรณกรรม : หน้า 41/183

ประโยค - ติดสนิทปาสก้ากกิ้กา อรรถภาพระวินิ แมนวรรคร ตอน ๒ - หน้าที่ 267 ปฏิกุ นั้น ได้แก้ เครื่องลาดขาวา ทำด้วยขนแกะ. ปฏิกุ นั้น ได้แก้ เครื่องลาดทำด้วยขนแกะ มีดอกไม้ แน่นอนกัน, เรียกว่า "พาหนะโยน ผ้าดนภาพิ." ดูดกุ นั้น ได้แก้ ฟูกที่ขุ่นตามปกติินเอง. [๙๔] วิกิติ กนั้น ได้แก้ เครื่องลาดทำด้วยขนแกะวิจิตร ด้วยปราชสีห์และเสือโคร่งเป็นต้น. อุดมโสม นั้น ได้แก้ เครื่องลาดทำด้วยขนแกะ มืองั้นข้าง เดียว, ปางว่า อุดมโสม ลีม. เอกันตโลม นั้น ได้แก้ เครื่องลาดทำด้วยขนแกะ มีนข้าง ทั้งสองข้าง. กุสิมะ นั้น ได้แก้ เครื่องปูนอ้นที่ด้วยคราดทองแกนไหม ลบด้วยทอง. โกฏสะยะ นั้น ได้แก้ เครื่องปูนอ้นที่ทอดด้วยเส้นไหมลบลด้วย ทอง, แต่เป็นไหมส่วนใช้ได้. ฤทธตกะ นั้น ได้แก้ เครื่องปูนอ้นที่ทำด้วยขนแกะ ใหญ๋พอ นางฟ้องสิบกคนยืนมาได้. หัตถตะระ และ อัณฑัตระ ได้แก้ เครื่องลาดบนหลังช้าง และหลังมันเอง, และในรัตตกะ ก็มีเนื้อกัน. อชินปวนตี นั้น ได้แก้ เครื่องลาดที่ทำเป็นชั้น ซึ่งเย็บซ้อน กันด้วยหนังสือ โดยขนาดเท่าตัวเตียง.