การทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา : หน้า 37/371

ทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาไปจนตลอดพระชนม์ชีพ เพราะทรงเป็นพระโสดาบัน พระเจ้าพิมพิสารจึงทรง ตระหนักดีว่า การแผ่ขยายพระราชอำนาจด้วยการรบพุ่งฆ่าฟันกัน ดังเช่นที่พระองค์ทรงเคยกระทำมาในอดีตนั้น เป็นบาปกรรม อันจะนํามาซึ่งความทุกข์ในเบื้องหน้า ยิ่งกว่านั้นพระองค์ยัง ทรงซาบซึ้งในคุณของพระรัตนตรัยเป็นอย่างดีว่า มีเพียงพระ รัตนตรัยเท่านั้นที่เป็นที่พึ่งอันแท้จริงของทุกชีวิต พระองค์จึง เพียรพยายามพาอชาตศัตรูราชกุมารไปเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อจะปลูกฝังพระโอรสให้เป็นสัมมาทิฏฐิบุคคล มีศรัทธา มั่นคงในพระรัตนตรัยตั้งแต่เยาว์วัย พระเทวทัตผู้มีใจริษยา ในช่วงที่อชาตศัตรูราชกุมารได้เสด็จไปเฝ้าพระสัมมา สัมพุทธเจ้านั้นเอง เป็นเวลาที่พระเทวทัตผู้เป็นสาวกองค์หนึ่ง ของพระพุทธองค์กำลังคิดหาทางเป็นใหญ่ ทั้งที่ตนเองมิได้ บรรลุมรรคผลอันใดดังเช่นพุทธสาวกสำคัญองค์อื่น ๆ จะบรรลุ ก็เพียงโลกียฌานเท่านั้น พระเทวทัตมีใจริษยาพระสัมมา สัม ๓๕