การสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเกี่ยวกับปัจจัย ๔ : หน้า 157/371

อย่างฉลาดอีกด้วย ทั้งนี้เพื่อยกตนให้พ้นจากการเป็นทาสของ กามได้อย่างแท้จริง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสสอนการ บริโภคปัจจัย ๔ หรือปัจจัยสันนิสสิตศีล ให้กับพระภิกษุ โดยให้ พระภิกษุพิจารณาวัตถุประสงค์ของการใช้ปัจจัย ๔ อย่างแยบคาย ดังนี้ ๑) วัตถุประสงค์ในการใช้จีวร คำว่า “จีวร” หมาย รวมถึงผ้าทุกชิ้นที่ภิกษุใช้นุ่งและห่ม การใช้จีวรก็เพียงเพื่อบำบัด ความหนาว อันจะเป็นเหตุให้เกิดอาพาธประการหนึ่ง เพื่อ ป้องกันแมลง และสัตว์ร้ายทำอันตรายประการหนึ่ง และเพื่อ ปกปิดอวัยวะที่น่าอายอีกประการหนึ่ง ๒) วัตถุประสงค์ในการบริโภคบิณฑบาต คําว่า “บิณฑ บาต” หมายถึง “อาหาร” ของพระภิกษุ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ตรัสสอนให้พระภิกษุพิจารณาการบริโภคอาหารอย่างแยบคาย เพื่อละอุปนิสัยที่ไม่ดี และเพื่อป้องกันมิให้กิเลสเฟื่องฟูขึ้นในใจ โดยตรัสแสดงไว้เป็น ๔ แนวทาง คือ แนวทางที่ ๑ ต้องไม่บริโภคเพื่อจะเล่น หมายความ ว่าไม่มุ่งการบริโภคให้มีเรี่ยวแรงไปเล่นคะนองเหมือนเด็ก ๆ ๑๕๕