สามัญญผลลำาดับที่ ๗ : หน้า 247/371

สามัญญผลลำาดับที่ ๗ เมื่อผู้เจริญภาวนาสามารถประคองจิตให้เป็นสมาธิแน่ว แน่ยิ่งขึ้นต่อไปอีก จิตย่อมบริสุทธิ์ยิ่งขึ้น ผ่องแผ้ว สุกสว่าง ยิ่งขึ้นอีก ย่อมปราศจากกิเลสและอุปกิเลส จึงยิ่งทวีประสิทธิ ภาพในการงานยิ่งขึ้นอีก ยังผลให้บรรลุญาณซึ่งสามารถทำให้ เล็งเห็นการเกิดและการตายของหมู่สัตว์ทั้งหลาย สามารถเล็ง เห็นความแตกต่างของเหล่าสัตว์โลก อันเป็นไปตามอำนาจกรรม ซึ่งตามนุษย์มองไม่เห็น ดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสกับพระ เจ้าอชาตศัตรูว่า “ภิกษุนั้น เมื่อจิตเป็นสมาธิ บริสุทธิ์ ผ่อง แผ้ว ไม่มีกิเลส ปราศจากอุปกิเลส นุ่มนวล ควรแก่การงาน ตั้งมั่นไม่หวั่นไหวอย่างนี้ ย่อม โน้มน้อมจิตไปเพื่อรู้จุติ (การตาย) และอุบัติ (การเกิด) ของสัตว์ทั้งหลาย เธอเห็นหมู่สัตว์ที่ กำลังจุติ กำลังอุบัติ เลว ประณีต มีผิวพรรณดี มีผิวพรรณทราม ได้ดี ตกยาก ด้วย “ทิพยจักษุ อันบริสุทธิ์ ล่วงจักษุของมนุษย์ ย่อมรู้ชัดซึ่งหมู่ สัตว์ผู้เป็นไปตามกรรมว่า สัตว์ที่ประกอบด้วย ๒๔๕