การปฏิบัติตนของพระภิกษุในอาชีพบริสุทธิ์ : หน้า 155/371

5) พระภิกษุโดยทั่วไปเอ่ยปากขออาหารจากนายก ทายิกามาฉันเอง ต้องอาบัติทุกกฎ การขอดังกล่าวแล้วนี้ จะเห็นว่า แม้พระภิกษุยังมิได้บริโภค ก็เป็นอาบัติ คือ การละเมิดปาฏิโมกขสังวรศีล หากบริโภคแล้ว ย่อมเป็นการละเมิดอาชีวปาริสุทธิศีล ดังนั้นจึงเห็นได้ว่าพระ สัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมีบัญญัติ เพื่อป้องกันมิให้พระภิกษุ ประพฤติมิจฉาอาชีวะ ถ้าพระภิกษุสามารถปฏิบัติตนตามได้ อย่างเคร่งครัด ก็ย่อมจะมีการบริโภคที่บริสุทธิ์สะอาด และมี อาจาระที่น่ายกย่องบูชาเป็นอย่างยิ่ง ลักษณะอาชีพที่บริสุทธิ์ พระภิกษุที่งดเว้นจากมิจฉาอาชีวะทุกประการดังกล่าว แล้ว ย่อมถือได้ว่ามีอาชีวปาริสุทธิศีล หรือมีอาชีพบริสุทธิ์ หรือ มีกาย วาจาบริสุทธิ์ การที่พระภิกษุจะบำเพ็ญอาชีวปาริสุทธิ ศีลได้เต็มที่นั้น ขึ้นอยู่กับความเพียรพยายามในการฝึกฝน ตนเองเป็นสําคัญ หากความเพียรย่อหย่อนเสียแล้ว พระภิกษุก็ จะหันไปแสวงหาปัจจัยในทางไม่สมควร ความเพียรเท่านั้นที่ เอื้ออำนวยให้ปัจจัยอันบริสุทธิ์เกิดขึ้นแก่พระภิกษุ ๑๕๓