ข้อความต้นฉบับในหน้า
ภาคผนวก ๑ อนันตริยกรรม
อนันตริยกรรม คือ กรรมที่เป็นบาปหนักที่สุด เพราะ
ตัดทางสวรรค์ ตัดทางนิพพาน ผู้ก่อกรรมนี้ขณะที่ยังมีชีวิตอยู่
ก็จะประสบแต่ความเดือดร้อนใจไม่มีว่างเว้น เมื่อตายไปแล้วก็
ยังต้องเสวยวิบากกรรมในนรกต่อไปอีก
อนันตริยกรรม มี ๕ อย่าง คือ
๑. มาตุฆาต คือ ฆ่ามารดาตนเอง
๒. ปิตุฆาต คือ ฆ่าบิดาตนเอง
๓. อรหันตฆาต คือ ฆ่าพระอรหันต์
๔. โลหิตุปบาท คือ ทำร้ายพระพุทธเจ้าจนทำให้
พระโลหิตห้อ ดังที่พระเทวทัตปีนขึ้นไปบนยอดเขาคิชฌกูฏ
แล้วกลิ้งหินใหญ่ลงมาด้วยหมายใจจะปลงพระชนม์พระพุทธองค์
ขณะเสด็จจงกรมอยู่เบื้องล่าง แต่ก็ไม่สำเร็จ เว้นแต่ว่ามีเพียง
สะเก็ดหินชิ้นหนึ่ง กระเด็นมากระทบพระบาทของพระพุทธองค์
เกิดเป็นรอยห้อพระโลหิตขึ้นที่พระบาทเท่านั้น
๕. สังฆเภท คือ การทำสงฆ์ให้แตกกัน ได้แก่การ
ยุแหย่หรือชักนำเหล่าพระภิกษุในพระพุทธศาสนาให้แตกความ
สามัคคีกันโดยแบ่งกันเป็นพวกหรือเป็นฝ่าย จนถึงมีการกำหนด
๓๔๔