การปฏิบัติตามพระธรรมวินัยของพระภิกษุ : หน้า 336/371

เมื่อภิกษุไม่ได้ทําหน้าที่ตามพระวินัยที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงบัญญัติไว้ ย่อมยากที่จะบรรลุเป้าหมาย บางท่านอาจอ้างว่า การประกอบติรัจฉานวิชาบางอย่าง นั้น มิได้มุ่งหวังลาภสักการะใด ๆ แต่มีจุดมุ่งหมายเพื่อการสังคม สงเคราะห์ ท่านจะอ้างเหตุผลอย่างไรก็ตาม แต่เมื่อการกระทำ ของท่านออกไปนอกกรอบของพระธรรมวินัยแล้ว ก็ย่อมถูก มองว่า “นอกลู่นอกทาง” อยู่นั่นเอง ยิ่งกว่านั้น หากมีพระภิกษุรูปใดรูปหนึ่งประกอบติรัจฉาน วิชาขึ้น ก็ย่อมจะเป็นตัวอย่างให้พระภิกษุรูปอื่น ๆ ประกอบตาม บ้าง ซึ่งจะเป็นช่องทางให้มิจฉาทิฏฐิบุคคลบางคน ยึดเอาเพศ บรรพชิตบังหน้า เพื่อแสวงหาลาภสักการะ นับเป็นการทำลาย พระพุทธศาสนาโดยตรง อย่างไรก็ตาม ในฐานะที่เป็นพุทธศาสนิกชน เมื่อได้ ประสบว่า พระภิกษุรูปใดประพฤตินอกลู่นอกทาง ควรหลีก เลี่ยงเสีย ไม่ให้ความเคารพนับถือ ดังที่พระเจ้าอชาตศัตรูทรง ปฏิบัติต่อครูทั้ง 5 การที่ประชาชนไม่ให้การสนับสนุนพระ ทุศีล ก็ถือว่าได้ทําหน้าที่ปกป้องพระพุทธศาสนาแล้ว ๓๓๔