ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๐) อโนตตัปปะ ได้แก่ ความไม่เกรงกลัวต่อความชั่ว
๒. วัตถุกาม หมายถึง วัตถุอันน่าใคร่ น่าปรารถนา เรียก
อีกอย่างหนึ่งว่า กามคุณ แบ่งออกเป็น ๕ อย่าง คือ
๑) รูป คือ สิ่งต่าง ๆ ที่เราเห็นได้ด้วยตา
๒) เสียง คือ เสียงต่าง ๆ ที่เราได้ยินได้ด้วยหู
๓) กลิ่น คือ กลิ่นต่าง ๆ ที่เราดมได้ด้วยจมูก
๔) รส คือ รสต่าง ๆ ที่เรารับรู้ได้ด้วยลิ้น
๕) โผฏฐัพพะ คือ สัมผัสที่เรารับรู้ได้ด้วยผิวกาย
จะเห็นว่า “กิเลสกาม” นั้นเป็นลักษณะของใจคนเราที่เกิด
ความคิดชั่วขึ้นได้เองอยู่แล้ว ถ้าเราปล่อยปละละเลย ไม่อบรม
ขัดเกลา ก็มีแต่จะพอกพูนทวีมากขึ้น ๆ ครั้นเมื่อกิเลสกามมา
กระทบกับวัตถุกาม ใจคนเราซึ่งมีโลภะและโมหะเป็นเชื้อสําคัญ
อยู่แล้ว ย่อมจะเกิดความรู้สึกว่า วัตถุกามต่าง ๆ ล้วนน่าใคร่
น่าปรารถนาไปหมด ถ้าได้วัตถุกามเหล่านั้นมาสมใจตนเองย่อม
จะรู้สึกเป็นสุข จึงเกิดความเพียรพยายามแสวงหาวัตถุกามมา
ๆ
ไว้ในครอบครองให้มากเท่าที่จะมากได้ ในที่สุดก็กลายเป็น
ความหลง ยึดมั่นถือมั่นอยู่กับวัตถุกามนั้น ๆ
๑๒๘