การสารภาพความผิดในพระพุทธศาสนา : หน้า 316/371

มหาบพิตรได้ปลงพระชนม์ชีพพระบิดาผู้ดำรง ธรรม เป็นพระราชาโดยธรรม เพราะปรารถนา ความเป็นใหญ่ แต่เพราะมหาบพิตรทรงเห็น ความผิดโดยเป็นความผิดจริงแล้ว ทรงสารภาพ ตามเป็นจริง ฉะนั้น ตถาคตขอรับทราบความ ผิดของมหาบพิตร ก็การที่บุคคลเห็นความผิด โดยเป็นความผิดจริง แล้วสารภาพตามเป็น จริง รับสังวรต่อไป นี้เป็นวัฒนธรรมในวินัย ของพระอริยะแล” จากบทสนทนาระหว่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากับพระเจ้า อชาตศัตรูที่ยกมานี้ ย่อมให้แง่คิดแก่เราทั้งหลายว่า การสารภาพ ความผิดเป็นวัฒนธรรม หรือเป็นประเพณีที่ปฏิบัติกันเป็น ประจำในหมู่พระอริยบุคคลในพระพุทธศาสนา และมิใช่เป็น เรื่องของการไถ่บาปแต่ประการใด ในเมื่อการสารภาพความ ผิดเป็นวัฒนธรรมในพระพุทธศาสนา จึงเป็นเรื่องจำเป็นอย่าง ยิ่งที่พวกเราชาวพุทธทั้งหลายจะต้องยึดถือเป็นหลักปฏิบัติด้วย ทั้งนี้เพราะ สามัญญผลสูตร ที. ส. ๙/๑๓๙/๑๑๒-๓ ๓๑๘