ความหมายและพฤติกรรมของพระภิกษุในธรรม : หน้า 150/371

จึงพากันน้อมนำสักการะมาถวายมากมาย ๒) ลปนา หมายถึง พูดพิรี้พิไร ได้แก่ การพูดประจบ เลียบเคียงต่าง ๆ นานา โดยมีเจตนาจะได้ปัจจัยไทยธรรมจาก ทายก พระอรรถกถาจารย์ได้ยกอุทาหรณ์ไว้หลายอย่าง เป็นต้นว่า เมื่อพระภิกษุเห็นทายกเข้ามาสู่วิหาร ก็รีบชิงทักถามขึ้นก่อนว่า ทายกต้องการนิมนต์ภิกษุหรือ ถ้ามีความประสงค์เช่นนั้น อาตมา ก็จะเป็นธุระพาภิกษุตามไปทีหลัง อีกอย่างหนึ่งก็คือ เมื่อมีทายกมาสู่วิหาร แล้วสนทนา ซักถามด้วยเรื่องต่าง ๆ พระภิกษุก็พยายามประชาสัมพันธ์ชื่อ เสียงของตนเองว่า มีพระราชาหรือข้าราชบริพารระดับสูง ชื่อ นั้นชื่อนี้มีความเลื่อมใสตน หรือพูดยกตนเองว่า มีสกุลใดสกุล หนึ่งที่มีอันจะกิน คอยถวายลาภสักการะให้ตนแต่เพียงผู้เดียว ไม่เคยถวายลาภสักการะพระภิกษุรูปอื่นเลย พระภิกษุบางรูปก็พยายามทำตนให้เป็นที่รักของเหล่า ทานบดี โดยการประพฤติถ่อมตัวทั้งทางกาย และทางวาจา หรือบางรูปก็อาจจะแสดงการประจบทานบดี โดยการเข้าไป อุ้มทารก ซึ่งเป็นบุตรหลานของทานบดีบ้าง ให้ทารกขี่คอเล่น บ้าง ทําประหนึ่งเป็นพี่เลี้ยงหรือแม่ของทารกนั้น ๑๔๘