การสนทนาระหว่างพระเจ้าอชาตศัตรูและหมอชีวก : หน้า 54/371

อย่างมีนัยว่า “ชีวกผู้สหาย ทำไมเธอจึงนิ่งเสียเล่า” พระกระแสรับสั่งนี้เอง ทำให้หมอชีวกโกมารภัจจ์เข้าใจ ได้ทันทีว่า พระเจ้าอชาตศัตรูทรงมีพระประสงค์แน่วแน่ที่จะ เสด็จไปเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยใช้ตนเป็นผู้นำทาง เหตุ ที่ไม่อาจเสด็จไปด้วยพระองค์เอง ก็เพราะพระองค์ทรงรู้สึกถึง ความผิดใหญ่หลวงที่พระองค์ได้ทรงกระทำอนันตริยกรรม จึง ต้องการอาศัยตนผู้เป็นอุปัฏฐากของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็น ผู้นำาไป หมอชีวกสรรเสริญพระพุทธคุณ เมื่อพระเจ้าอชาตศัตรูทรงมีรับสั่งถามเฉพาะตนเช่นนั้น หมอชีวกโกมารภัจจ์จึงได้โอกาสกราบทูลว่า ขณะนี้พระสัมมา สัมพุทธเจ้า เสด็จประทับ ณ สวนอัมพวัน พร้อมด้วยภิกษุสงฆ์ หมู่ใหญ่ประมาณ ๑,๒๕๐ รูป ครั้นเห็นจอมกษัตริย์ทรงรับฟัง ด้วยความสนพระทัย หมอชีวกจึงกล่าวสรรเสริญพระพุทธคุณ ให้เป็นที่ปรากฏพร้อมบริบูรณ์ ทั้งพระปัญญาคุณ พระบริสุทธิ คุณ และพระกรุณาคุณ ด้วยน้ำเสียงดังกังวานว่า ๕๒