ข้อความต้นฉบับในหน้า
ดังได้กล่าวแล้วว่า นอกจากมารดาบิดาแล้ว ยังมีบุคคล
อีก ๕ ประเภท ที่คนเราจะต้องคบหาสมาคมด้วย ถ้าหากบุคคลทั้ง
๕ ประเภทที่เราคบหาสมาคมด้วยเป็นคนดี มีโยนิโสมนสิการ
นอกจากเราจะประสบความสุข ห่างไกลจากความเดือดร้อน
รําคาญใจ อันเนื่องมาจากคนพาลแล้ว เรายังได้โอกาสซึมซับ
คุณธรรมจากกัลยาณมิตรเหล่านั้น และได้โอกาสสร้างนิสัยดี ๆ
ให้เกิดแก่ตัวเราอีกด้วย เพราะฉะนั้นจึงกล่าวได้ว่า เหตุแห่ง
การเป็นคนดีนั้นคือ โยนิโสมนสิการ และการมีกัลยาณมิตร
จากการศึกษาสามัญญผลสูตรทําให้ได้ข้อคิดว่า พระเทว
ทัตนั้นแม้จะมีบุญวาสนาได้ถือกำเนิดในราชตระกูล บริบูรณ์
ด้วยทรัพย์ศฤงคารและข้าทาสบริวาร แต่ก็เป็นผู้อาภัพอยู่เพราะ
ขาดโยนิโสมนสิการ แสดงว่าขาดการอบรมคุณธรรมมาตั้งแต่
เยาว์วัย จึงมีมิจฉาทิฏฐิเห็นผิดเป็นชอบ คิดชั่ว ทำชั่วอยู่เนือง ๆ
คอยจ้องจับผิด เพ่งโทษและอิจฉาริษยาผู้อื่นอยู่เสมอ แม้เมื่อ
ออกบวชพร้อมกับราชกุมารแห่งศากยวงศ์อีก ๕ พระองค์ ซึ่ง
ภายหลังต่อมา ราชกุมารเหล่านั้นได้บรรลุมรรคผลชั้นสูงกัน
ถ้วนหน้า และได้บรรลุอรหัตตผล เข้านิพพานตามพระสัมมา
สัมพุทธเจ้าไปในที่สุด แต่พระเทวทัตกลับได้บรรลุเพียงโลกีย
๓๐๘