สัมมาทิฏฐิและเป้าหมายชีวิต : หน้า 282/371

ความสามารถประกอบอาชีพ เลี้ยงตนเองและครอบครัว รวม ทั้งบำรุงบิดามารดาให้เป็นสุข ส่วนทรัพย์สินที่เหลือก็นำไป บำเพ็ญทานแก่นักบวชทั้งหลาย ด้วยหวังความสุขทั้งโลกนี้และ โลกหน้า...” ใครก็ตามที่มีความคิดเช่นนี้ ถือได้ว่าเป็นผู้มีสัมมาทิฏฐิ เบื้องต้น และมีเป้าหมายชีวิตอยู่ในระดับกลาง อชาตศัตรูราชกุมารในระยะที่ทรงติดต่อคบค้ากับพระ เทวทัตอยู่นั้น กล่าวได้ว่าทรงมีเป้าหมายชีวิตอยู่ในระดับพื้นดิน เพราะมุ่งแต่ราชสมบัติและอำนาจ จึงมีพระทัยเป็นมิจฉาทิฏฐิ จมอยู่ในความมืดมนแห่งกิเลส ยิ่งเมื่อถูกพระทุศีลซึ่งพราวไป ด้วยเล่ห์เพทุบาย ทั้งรู้จิตวิทยาและธรรมดาของสัตว์โลกเป็น อย่างดี ชี้นำให้ทรงหลงทาง มิจฉาทิฏฐิของราชกุมารก็ยิ่งทวี ขึ้นอีกเรื่อย ๆ ดังนั้นจึงไม่น่าสงสัยเลยว่า เหตุใดบุคคลซึ่งมีบุญ บารมีขนาดจะมีโอกาสบรรลุโสดาปัตติผลต่อเบื้องพระพักตร์ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงได้ก่ออนันตริยกรรม ครั้นเมื่อขึ้นครองราชบัลลังก์เป็นพระเจ้าอชาตศัตรู ได้ ทรงก่ออนันตริยกรรมขึ้นแล้ว ผลแห่งกรรมหนักนั้นได้บีบคั้น ๒๘๐