ความเงียบสงบและความหวาดกลัวในพระเจ้าอชาตศัตรู พระแท้ หน้า 63
หน้าที่ 63 / 371

สรุปเนื้อหา

ในเหตุการณ์นี้ พระเจ้าอชาตศัตรูทรงรู้สึกหวาดกลัวในขณะที่สภาพแวดล้อมเต็มไปด้วยความเงียบสงบ ความมืดมิดจากเงาของภูเขาคิชฌกูฏ และความตึงเครียดที่มาจากการไม่มีเสียงจากภิกษุมหาวัด ๑,๒๕๐ รูป ซึ่งสร้างความวิตกกังวลให้กับพระเจ้าอชาตศัตรู และซึ่งพระโลมชาติของพระองค์ก็แสดงถึงความกลัวที่อยู่อย่างรุนแรง ระหว่างการสนทนากับหมอชีวกโกมารภัจจ์ พระเจ้าอชาตศัตรูได้ถามถึงเหตุผลที่ภิกษุไม่ได้ส่งเสียงใดๆ เมื่ออยู่ใกล้สวนอัมพวันได้อย่างไร การตั้งคำถามนี้สะท้อนถึงความไม่แน่ใจและความวิตกกังวลของพระองค์ในสถานการณ์ที่ไม่เคยคาดคิดนี้

หัวข้อประเด็น

-การหวาดกลัวของพระเจ้าอชาตศัตรู
-ความเงียบสงบรอบข้าง
-บทบาทของหมอชีวกโกมารภัจจ์
-ความเชื่อมโยงระหว่างเสียงและความกลัว

ข้อความต้นฉบับในหน้า

• ภัจจ์คาดไว้ก็ปรากฏเป็นจริง ทั้งนี้เนื่องด้วยช้างเป็นสัตว์ที่เดิน เบามาก ดนตรีและเครื่องประโคมทั้งหลายก็ถูกสั่งงดเพื่อเป็น การแสดงความเคารพต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งทรงประสงค์ ความเงียบสงบ ประกอบกับความมืดมิดเพราะเงาของภูเขา คิชฌกูฏที่ทอดลงมา แม้จะมีคบเพลิงจุดสว่างไสวก็ตาม แต่ บรรยากาศโดยรอบบริเวณนั้นเงียบสงัดวังเวงยิ่งนัก พระเจ้า อชาตศัตรูทรงเกิดความหวาดหวั่น เกรงกลัว จนพระโลมชาติ ชูชันทั่วพระวรกาย ด้วยเกรงภัยว่าจะถูกปลงพระชนม์ จึงทรง หยุดช้างพระที่นั่ง สายพระเนตรที่ดุดันจ้องจับมายังหมอชีวก โกมารภัจจ์ และตรัสถามด้วยความรู้สึกคลางแคลงพระทัย ระคนความหวาดกลัวว่า “ชีวกผู้สหาย ท่านไม่ได้ลวงเราหรือ ชีวกผู้สหาย ท่าน ไม่ได้หลอกเราหรือ ชีวกผู้สหาย ท่านไม่ได้ล่อเรามาให้ข้าศึก ทําร้ายหรือ ไฉนเล่าภิกษุหมู่ใหญ่ ถึง ๑,๒๕๐ รูป จึงไม่มีเสียง จาม เสียงกระแอม เสียงพึมพำเลย ทั้ง ๆ ที่เราอยู่ใกล้สวน อัมพวันขนาดนี้” ๑ สามัญญผลสูตร ที. ส. ๙/๙๒/๖๔ ๖๑
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More