การปฏิบัติธรรมตามข้อกำหนดของภิกษุ : หน้า 168/371

จะเป็นลวดลายดอกไม้ หรือสิงสาราสัตว์ใด ๆ ทั้งสิ้น เครื่องปู ลาดที่เป็นขนแกะหรือผ้าไหม ที่มีขลิบเงินขลิบทอง เครื่องปู ลาดที่ทำด้วยหนังสัตว์อันอ่อนนุ่มราคาแพง เป็นต้น 5. เว้นขาดจากการประกอบการตกแต่งร่างกายให้ งดงามวิจิตร เช่น การอบตัว อาบน้ำหอม อาบน้ำแร่แช่น้ำนม การนวดหน้า ส่องกระจก เขียนคิ้ว ทาปาก ผัดหน้า ทัดดอกไม้ ประทินผิว สวมสร้อยข้อมือ หรือใช้เครื่องประดับตกแต่งอื่น ๆ เช่น ไม้เท้า ดาบ ขรรค์ ร่ม สวมรองเท้าที่มีลวดลายวิจิตรพิสดาร ใช้พัดวาลวิชนี นุ่งห่มด้วยผ้าสีอื่นแบบอื่นนอกเหนือจากที่ กําหนดไว้ เป็นต้น ส่วนภิกษุที่ใช้ไม้เท้าหรือร่ม ซึ่งมิได้มีจุดมุ่ง หมายเพื่อการประดับตกแต่งให้ดูโก้เก๋ ไม่เข้าข่ายผิดศีลในข้อนี้ ๗. เว้นขาดจากการกล่าวติรัจฉานกถา คือ การพูดคุย เรื่องเหลวไหล ไร้สาระ หรือเรื่องใด ๆ ที่พาให้จิตใจของผู้พูด และผู้ฟังตกต่ำาจากคุณความดี ทำให้จิตใจห่อเหี่ยวหมดกำลังใจ หรือทําให้จิตใจฟุ้งซ่านเลื่อนลอย เช่น พูดชื่นชมความยิ่งใหญ่ ของกษัตริย์ พูดเรื่องโจร เรื่องข้าราชการ เรื่องการเมือง เรื่อง กองทัพ เรื่องยุทธวิธีการรบ เรื่องญาติ เรื่องยานพาหนะต่าง ๆ เรื่องบ้าน เรื่องนิคมหรือชุมชน เรื่องความเป็นไปในเมืองใหญ่ ១៦៦