ความรู้และอุตตริมนุสสธรรม : หน้า 270/371

5. ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ คือ ความรู้ที่ทำให้ สามารถระลึกชาติได้ ๗. ทิพพจักขุ คือ ตาทิพย์หรือจุตูปปาตญาณ ๔. อาสวักขยญาณ คือ ความรู้ที่ทําอาสวกิเลสให้สิ้น วิชชา ๓ อภิญญา ๖ หรือวิชชา ๘ เหล่านี้จัดว่าเป็น “อุตตริมนุสสธรรม” คือ ธรรมอันยวดยิ่งของมนุษย์ หรือธรรม ของมนุษย์ผู้ยอดยิ่ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงห้ามภิกษุบอก หรือแสดงแก่ผู้อื่นว่าตนบรรลุความรู้วิเศษเหล่านี้ ดังมีคำที่เรา มักได้ยินกันอยู่เสมอว่า “ห้ามอวดอุตตริมนุสสธรรม” ถ้าภิกษุ รูปใดกล่าวอวดอุตตริมนุสสธรรมที่ไม่มีในตน จะต้องได้รับโทษ หนัก ซึ่งมีคำศัพท์โดยเฉพาะว่า “ต้องอาบัติปาราชิกที่ทำให้ ขาดจากความเป็นภิกษุทันที” แม้พระภิกษุที่บรรลุคุณวิเศษเหล่านี้ ถ้าหากกล่าวอวดอ้างย่อมถูกลงโทษเหมือนกัน แต่เป็นโทษ สถานเบา เมื่อพระภิกษุไม่เปิดเผยคุณวิเศษ เราก็ย่อมไม่มีโอกาสรู้ อย่างไรก็ตาม หากเราจะวินิจฉัยว่าพระภิกษุรูปใดดีหรือไม่นั้น เพียงพิจารณาคุณลักษณะของพระภิกษุในระดับ ๑ และระดับ ๒ ២៦៨