พระเจ้าอชาตศัตรู และการค้นหาสัจธรรม : หน้า 86/371

วางพระทัย อย่างไรก็ตาม หลังจากที่พระเจ้าอชาตศัตรูทรงก่ออกุศล กรรมหนักถึงขั้นอนันตริยกรรมแล้ว แม้พระองค์จะได้ครองราช บัลลังก์เป็นผู้มีอำนาจสูงสุดแห่งแคว้นมคธอันยิ่งใหญ่ไพศาล แต่พระองค์ก็หาได้ทรงมีความสุขสงบอยู่ในอำนาจนั้นไม่ กลับ ทรงดิ้นรนแสวงหาสัจธรรม ซึ่งเป็นเหตุให้พระองค์ได้เสด็จไป เข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในที่สุด กรณีเช่นนี้ย่อมกล่าวได้ ว่า “อกุศลกรรมชักนำาไปสู่กุศลกรรม” สำหรับข้อสังเกตประการที่สอง คือ การที่พระเจ้าอชาต ศัตรูไม่ทรงส่งเสริม และไม่รุกรานนักบวชที่มีคำสอนเป็นมิจฉาทิฏฐิ น่าจะเป็นข้อคิดสำคัญสำหรับสภาพสังคมในปัจจุบัน กล่าวคือ ใน ประเทศไทยนั้น เราถือว่าเรามีพระพุทธศาสนาเป็นศาสนา ประจําชาติ ประชากรส่วนใหญ่ของชาติเป็นพุทธศาสนิกชน พระภิกษุตามวัดต่างๆ ตลอดจนตามสำนักสงฆ์ต่าง ๆ ทั่วประเทศ ย่อมได้รับการทำนุบำรุงจากพุทธศาสนิกชนทั้งปวง ชาวพุทธทั้งหลายเมื่อไปเคารพกราบไหว้พระภิกษุสงฆ์ จําเป็นจะต้องมีวิจารณญาณ มีวินิจฉัยว่าการประพฤติปฏิบัติ ๘๔