การสอนเกี่ยวกับชะตาชีวิตและกรรมในพระพุทธศาสนา : หน้า 73/371

ยาว พอสรุปประเด็นสำคัญได้ว่า “สรรพสัตว์ในโลกล้วนเป็น ไปตามชะตาชีวิต เมื่อเวียนว่ายตายเกิดไปนาน ๆ ก็จะบริสุทธิ์ ได้เอง” คำสอนเช่นนี้หมายความว่า ชีวิตล้วนแปรไปตามเคราะห์ ดีหรือเคราะห์ร้าย ใครดวงดีก็ได้ดีมีสุข ใครดวงไม่ดีก็มีเคราะห์ ไปตามเรื่อง ไม่จำเป็นที่คนเราจะต้องขวนขวายทำความดีเพื่อ ความหลุดพ้น เพราะเมื่อคนเราเวียนว่ายตายเกิดไปเรื่อย ๆ จับ พลัดจับผลูก็พ้นทุกข์ไปเอง พระเจ้าอชาตศัตรูได้ทรงฟังคำตอบ เช่นนี้ก็มิได้ทรงพอพระทัยเลย ได้แต่เสด็จลาจากมาด้วยอาการ สงบ ครั้งที่สาม พระเจ้าอชาตศัตรูได้เสด็จไปยังสำนักของครู อชิตเกสกัมพล ทรงถามปัญหาเดียวกัน แต่กลับได้รับคำตอบ ซึ่งเป็นมิจฉาทิฏฐิอย่างยิ่งว่า “การทำบุญทำทานไม่มีผล การ บูชาไม่มีผล การทํากรรมดีหรือกรรมชั่วไม่มีผล โลกนี้ไม่มี โลกอื่นไม่มี มารดาบิดาไม่มีคุณ สัตว์ผู้เกิดผุดขึ้นแบบ โอปปาติกะ” ไม่มี สมณพราหมณ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบซึ่ง โอปปาติกะ ได้แก่ สัตว์เกิดผุดขึ้น คือ เกิดผุดขึ้นมาและโตเต็มที่ในทันทีทันใด เมื่อตายก็ไม่มี เชื้อหรือซากปรากฏ เช่น เทวดา และสัตว์นรก เป็นต้น ๗๑