หมอชีวกโกมารภัจจ์และความเชื่อมั่น : หน้า 64/371

9 หมอชีวกโกมารภัจจ์ทั้งๆ ที่รู้ว่าชีวิตตนในขณะนั้นเหมือน แขวนอยู่บนเส้นด้าย แต่ด้วยความที่เป็นพระโสดาบัน มีจิตใจมั่น ในพระรัตนตรัย จึงไม่หวาดหวั่นต่อสถานการณ์แห่งความเป็น ความตายนั้น กลับกราบทูลปลอบประโลมพระทัยให้คลายจาก ความหวาดหวั่นครั่นคร้ามว่า “ข้าแต่พระราชาผู้ยิ่งใหญ่ ขอพระองค์อย่าทรง หวาดหวั่นเกรงกลัวเลยพระเจ้าข้า ข้าพระพุทธเจ้าไม่ได้ลวง พระองค์ ไม่ได้หลอกพระองค์ ไม่ได้ล่อพระองค์มาให้ข้าศึกเลย ขอเชิญเสด็จต่อไปเรื่อย ๆ เถิด แสงประทีปที่โรงกลมในสวน อัมพวันยังสว่างไสวอยู่ แสดงว่ามีพระภิกษุประชุมกันเป็น จำนวนมาก พระเจ้าข้า” กระแสเสียงที่มั่นคงและบริสุทธิ์ใจของหมอชีวกโกมาร ภัจจ์ สามารถคลายความหวาดระแวงภัยของพระราชาลงได้ ความสงบในพระทัยและความเชื่อมั่นในตัวหมอชีวกโกมารภัจจ์ ค่อย ๆ กลับคืนมา พระเจ้าอชาตศัตรูจึงเสด็จต่อไปจนกระทั่ง สุดทาง เสด็จลงจากช้างพระที่นั่งแล้วทรงดำเนินเข้าประตูโรงกลม สามัญญผลสูตร ที. ส. ๙/๙๒/๖๕ ๖๒